..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Edwarda

Domyślam się, tylko nie mam kiedy wszystkiego przeczytać. Mruga

minnesota

chodzę i ostatnio główkuję cały czas. Mąż nawet półżartem mnie opieprzył, że odwalam za niego całą robotę. Bo jest tak - mam umowę o pracę do czerwca przyszłego roku. No i jak zajdę w ciążę jakoś teraz, to co... urodzę w marcu, macierzyński, no ale już na wychowawczy się nie załapię i trzeba będzie szukać pracy...
Ale z kolei czekać ten ponad rok na umowę na czas nieokreślony też mi się nie uśmiecha, bo będę mieć 29 lat... Smutny

Albo nawet i tej umowy nie dostanę, chociaż szanse są. Tylko w sumie też nie wiem, czy mam ochotę w tej pracy zostać do końca życia, bo stresująca cholera i niezbyt rozwijająca

No i martwi mnie wizja tych 1,5-2 lat bez pracy, na utrzymaniu męża, bo on niespecjalnie widzi problem - "A co, dziecko ojca nie będzie miało?" - w sensie, że będę mogła szybciej wrócić do pracy, a ja sobie nie wyobrażam nie podchować dziecka do pewnej fazy, kiedy będzie już mniej potrzebować tej jednej stałej osoby.
No a kiedy kolejne dziecko?
Chodzę i liczę te 9 miesięcy w jedną i drugą... Albo może za kilka miesięcy próbować, tak żeby koniec umowy przypadł na ciążę już... Wszystko ma swoje plusy i minusy. A do tego całe to planowanie o kant tyłka generalnie można rozbić, bo nikt nie wie, jak to z zachodzeniem w ciążę faktycznie będzie. Frrr, mózg paruje, mąż gdzieś wyszedł i pracuje, ja choruję, fuj i tyle Kwadratowy

Edwarda

Minnesota

Miałam tysiąc problemów przed I ciążą

Teraz, planując drugą mam tylko 999 Cool

Przekonało mnie jedno (oczywiście hasło z forum, bo jakże by inaczej

), że NIGDY nie ma dobrego czasu na dziecko, bo zawsze jest coś nie tak albo niepewność pracy, finasów, ble, ble, ble.
I tego postanowiłam się trzymać.

ika

tak jak Edwarda pisze, tez tak zawsze powtarzam, ze czasu nigdy dobrego nie będzie. Musiałabym wyjśc za multimilionera i leżyć cały dzień tyłkiem do góry, to czas byłby zawsze i mogłabym rodzić dzieci co rok...a tak to czasu dobrego nie będzie Wesoly

A szef by nie poszedł na to, żeby Ci umowę przedłużyc, bylebys wychowawczy dostała ? Co mu to za róznica, on nie płaci za to.

fantada

Będąc na studiach (ślub braliśmy na studiach) myślałam sobie, że po studiach znajdę pracę, popracuję rok, zajdziemy w ciążę, macierzyński itd. Jaaaaasne. Wszystko toczy się inaczej. Planujemy dziecko już i nie obchodzi mnie to, że nie mam normalnej pracy. Z resztą zdążyłam dojść do wniosku, że praca na etacie i tak się dla mnie nie nadaje. Większość znanych mi par jest w takiej sytuacji, że jedno pracuje. Moim zdaniem nie ma sensu tylko kalkulować - trzeba ufać

Edwarda

Trochę kalkulować to jednak trzeba Mruga

Byle bez przesady

elusiaczek

Dlatego ja się bardzo cieszę, że za nas zdecydował Ktoś inny kiedy jest dla nas dobry czas na dziecko Wesoly

Cera

hebanowe noce

Ja też tak kalkulowałam. Dużo rzeczy się udało - od razu po studiach praca na etat. Potem zaczęłam czekać, aż dostanę dłuższą umowę i tak dalej. Obydwoje jakoś nie najgorzej sobie radzimy i jak już zaczęliśmy myśleć o powiększeniu rodziny to same komplikacje. Teraz żałuję, że nie zaczęliśmy wcześniej i nie wpadłam, bo im dalej w przyszłość tym gorzej ze mną.
Od następnego cyklu dopisuję się do staraczek i nie czekam już ze staraniami aż zakończę to i tamto. Zrozumiałam, że zawsze są jakieś sprawy czy niedociągnięcia i nie da się dojść do punktu zero z tym wszystkim.

fantada

Hebanowe, ale tu się wyświetla na dole suwaczek, że wy już się staracie...?

U nas jest taka sytuacja, że weszliśmy na rynek pracy chyba w najgorszym możliwym momencie

A poza tym, do diaska, nasze czasy (nawet z kryzysem) są i tak lżejsze i wygodniejsze niż powiedzmy stan wojenny, a i wtedy ludzie się decydowali na dzieci. Albo nawet sam PRL - brak pralek automatycznych, kartki, kolejki, bieda i paczki z Ameryki jak ktoś miał farta. Sęk w tym, że mamy teraz rozbuchany, konsumpcyjny świat, który wbija nam do łba, że trzeba móc pozwolić sobie na wszystko, jeśli chce się mieć dzieci. Tymczasem znam rodziny, które każdy miesiąc mają na styk i są szczęśliwi - jasne, czasem jest trudno, ale myślę, że nie zamieniliby tego na życie bez dzieci.

Kolega mojemu mężowi powiedział ostatnio, że zasłyszał od ks. Stryczka takie tłumaczenie przypowieści o uschłym drzewie (Jezus każe uschnąć drzewu, które nie wydaje owocu, a to nie jest pora kwitnienienia): że mamy wydawać owoce nawet wtedy kiedy wydaje się to wyjątkowo trudne. I on to odniósł do swojej sytuacji: wynajmowane mieszkanie, jedna pensja, zaległe długi i mały, uroczy dzieciaczek. Dziecko może być takim owocem w trudnym czasie.
Mi się spodobała ta historia

buba

Fatanda, faktem jest też, że kiedyś po prostu nie było tak skutecznej antykoncepcji, więc to nie zawsze były decyzje, czasem tak po prostu wychodziło.
Ale zgadzam się oczywiście z Tobą, że świat się zmienił, za dużo oczekujemy, studia, praca, oszczędności i się okazuje, że zbliża się 40.
Ludzie większą wartość widzą w pieniądzach, karierze niż w dzieciach.
Nie uważam, że kariera jest nieistotna, ale gdyby trzeba było wybierać, to na pewno nie będzie mój priorytet. Wesoly

hebanowe noce

Fantada, na dole jest suwaczek, że zaczynamy się starać od lipca, ale stwierdziłam, że to przyspieszę, o ile nie będzie przeciwwskazań.

Dziewczyny - kariera karierą, ja tam wiem, że wielkiej kariery zawodowej nie zrobię, bo w moim zawodzie nie ma czegoś takiego jak rozwój i kariera

Chodzi bardziej o to, że życie z jednej pensji jest trudne, a ja lubię nie żałować pieniędzy na to, czego potrzebuję. Nie wyobrażam sobie nie wyjechać raz do roku na wakacje czy nie pójść do lekarza wtedy, gdy tego potrzebuję, a do państwowego trzeba czekać miesiącami. To tylko przykłady.
Nie chciałabym odmawiać dziecku tego czy tamtego.

minnesota

czasem tak sobie pomyślę ukradkiem, że fajna by była wpadka Mruga

Skuteczność NPR jednak jest trochę większa niż w ruletce...
Póki co jem kwas foliowy od miesiąca, więc jeszcze dwa na pewno poczekam Wesoly

A potem nie wiem. Mieszkanie własne znowu nam sprzed nosa zwiało, więc to kolejny powód do rozmyślań, ale z drugiej strony ileż to rodzin mieszka z teściami na 5 razy mniejszym metrażu?
Też się inspiruję tym, że dobrego czasu nie będzie. Ale też jakieś takie małe egoizmy też mam... pierwsza praca gdzie pensja bliżej dwóch tysięcy niż jednego, mogę sobie raz na miesiąc kupić książkę czy kosmetyk, albo na obiad pójść nie do McDonalda, albo zapłacić za dentystę, zrobić kurs. Gdybym miała 5 lat mniej, to bym korzystała, a tak się boję, że zostanę z ręką w nocniku.

ika, a z tą umową to nie wiem, co szefowej z tego dobrego przyjdzie? No wiem, pracownik trochę wdrożony... Ale to by było zdecydowane pójście na rękę, to jest raczej prorodzinne miejsce, więc nie zwalniają po urlopie itd., ale coś takiego to by było coś już więcej niż przyzwoitość Wesoly

walecznaS

ika

Dlatego pytam czy szefowa ma na tyle dobre serce że poszła by Ci na rękę nic przy tym nie tracąc a zyskując wdzięczność i dobry uczynek Wesoly