..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Cera

Moim zdaniem mogą rodzice w dużej mierze mogą wpływać na zachowanie młodych w narzeczeństwie czy "chodzeniu'. Mogą w jednoznaczny sposób wyrazi się, że nie tolerują współżycia przedślubnego, mieszkania ze sobą. I tutaj nie chodzi o zakazywanie czegoś, zabranianie czy zamykanie w pokoju na klucz za karę. Myśle, tutaj raczej o tym, że rodzice nie moga przyzwalac i poklepywac po policzku czy glaskac za coś, czego sami nie akceptują w imię "wolności" dzieci i panującej mody- co inni powiedzą. Oczywiści jeśli młodzi zechcą to zrobią co chcą- wolny wybór, droga. Ale czystość sumienia jest tutaj istotna bardziej niż cokolwiek innego.
Ja bynajmniej tak bym zorbila i tak robię- nie ważne czy dziecko, czy przyjaciel czy znajomy-jeśli postępuje źle i moje sumienie wyraxni nakazuje mi upomnij tego człowieka to tak zrobię..co on z tym zrobi to już jego prywtna sprawa. Ja spełniam swój obowiązek.

Smużka

A ja mam odmienne zdanie na ten temat.
Mam dwie Prawdziwe Przyjaciółki.
Tak jak Ty, Małgorzatko, postępuje moja Przyjaciółka K. Gdy nie poruszamy drażliwych tematów jest super, gdy poruszymy - robi się jatka. K. jest ode mnie młodsza 3 lata, ale jest od dawna mężatką i ma 2 dzieci... Od zawsze zaangażowana w neokatechumenat itd... Gdy próbowałam z nią rozmawiać o swoim postępowaniu, czułam jawną dezaprobatę, a nawet więcej - moja Przyjaciółka mnie niemal atakuje, potępia, walczy całą sobą, by mi pokazać mój błąd... Wiem, że sie o mnie troszczy, ale efekt jest taki, że jeżę sie cała i buntuje strasznie... a nawet doszło do tego, że zaczęłam unikać z nią kontaktów.

Druga Przyjaciółka I. - również bardzo religijna - tym razem nie naokatechumenat, ale Woda Życie od wielu lat. I. na samym początku powiedziała, że ma odmienne zdanie na temat moich wyborów życiowych, nie podobają jej się one, ale szanuje moją wolność i nadal kocha mnie całym sercem niezależnie od tego, co zrobię.
Z I. mam świetny kontakt - zadręczam ja masą swoich wątpliwości, mówię jej o wszystkim, co mnie dręczy i wiem, że zawsze mogę liczyć na pomocną dłoń - bez komentarza, że sobie na to zasłużyłam.. Poza wypowiedzeniem swojej dezaprobaty na samym wstępie, nigdy od niej nie usłyszałam złego słowa.. A widzę, że jej poglądy są drastycznie inne niż moje (orto NPR, mocne zaangażowanie w swoją wspólnotę religijną, modlitwa przed posiłkami i masa innych codziennych przykładów).
To I. swoim łagodnym przykładem ma na mnie dobry wpływ, choć nigdy nie potępiła mojego życia, ani mnie. Nigdy nie robiła mi kazań, ani nie podsyłała audycji, czy książek religijnych, co robi moja druga Przyjaciółka.
To I., nie K. ma jednak większy wpływ na moją wiarę, na to, że w ogóle jeszcze rozważam opcję ślubu kościelnego.
Jest dla mnie pięknym przykładem i marzę o tym, by kiedyś była matką chrzestna mojego dziecka. Wesoly

Maria

Malgorzatko, tak, ale tez niestety potem mozna miec ostra wojne z dziecmi, trzeba umiec znalezc zloty srodek. Moja mama miala ciezko pod tym wzgledem i nie wplynelo to dobrze na relacje w rodzinie.

Jezeli zle sie to rozegra i obowiazek stanie sie najwazniejszy, to mozna zrobic dziecku dziury w psychice w sprawach i seksu i rodziny. Znam nieszczesliwe matki, ktore uwazaly, ze za wszelka cene musza zniszczyc zalazek grzechu i kazaly wybierac, albo one albo partner.

novva

Właśnie na innym forum przeczytałam mądrą wypowiedź księdza ( Uwaga

):

walecznaS

Mi się wydaje, że rodzic to ma obowiążek wychowywać dziecko w wierze, najlepiej jak potrafi i dawać dobry przykład swoim życiem... a jak dzieci są już dorosłe to wtedy pozostaje jedynie modlitwa i wyrażenie swojego zdania, gdy źle postępują...ew. prośba o zastanowienie się...

Cera

Smużko Wiesz, jeśli z kimś się prawdziwie przyjaźnisz to możesz śmiało bez przeszkód podjąć rozmowę o wszystkim i nawet jak się w duszy coś zacznie jeży i buntuje to i wtedy można wyciągnąć pewne wnioski a przynajmniej zastanowić się nad tym wszystkim. Dojrzała przyjaźń to taka kiedy można się nawet pokłócić i za fuknąć a potem normalnie rozmawiać.
Trzeba mówić, że białe to białe a czarne to czarne. Nie osadzać, nie nakazywać nie krytykować, po prostu ROZMAWIAĆ i być szczerym.

Rodzice-dorosłe dzieci Dziewczyny, ja się z wami całkowicie zgadzam, że dorosły człowiek ma prawo do własnego życia, popełniania błędów i całej ten masy różnych rzeczy które w tym czasie się popełnia. Ale ja jestem tez zdania, że skoro my mamy prawo do swobodnego wyrażania sobie to rodzicie maja prawo do tego, żeby powiedzieć nam, że coś nie bardzo się z tym zgadzają. Rodzic może zwrócić nam uwagę a my możemy robić dalej swoje. Inną i nie bardzo zrozumiał dla mnie sytuacją jest to, że rodzicie coś narzucają lub szantażują bo coś tam. Można tłumaczyć, prosić, perswadować, można dawać rady, podpierać się przykładami. Reszta jest naganna...

Smużka

Karafka

mam szczescie, ze nikt sie nie wtraca w to jak zyje i dlaczego. no moze oprocz rabnietego tescia, ale jego zdanie nas nie rusza. moi rodzice nigdy nie mieli nic przeciwko mojemu zamieszkaniu przed slubem czy wspolzyciu. oni zreszta sami twierdza, ze tak jest jak najbardziej ok, sami nie zyli w czystosci i nie zaluja. to mnie tymbardziej utwierdza w tym, ze nie zabijam mojej milosci w zalazku, jak to napisali w tym liscie.

hermiona:

ingrid_b

nie wiem czy ktoś już poruszałm ten problem, ale KK przede wszytskim powinien się zająć naukami przedmałżeńskimi i podejściu tzw. "ekspertów" do wykładania np. o npr. Pochodzę z małej miejscowości, i mam znajomych z wielu miejsc polski, również z małych miejscowosości, i po prorstu to co mówią jakieś starawe katechetki o npr, to jest jakaś tania parodia. A potem wielkie oburzenie KK, no bo duży procent korzysta z chemii albo gumek. A nie każdy jest sam w sobie dociekliwy. Także na pewno to Kościół ma niejako na sumieniu.

Maria

Z pewnoscia polski Kosciol, w Irlandii jest od kursow i poradnictwa rodzinnego (pierwsza klasa) cala osobna organizacja.

Sa porzadnie wyszkoleni nie tylko w NPR huehue, to zreszta nie jest glowny problem, ktorym sie zajmuja. Problemy z seksem, komunikacja, rodzina, zwiazkiem, no wszystko. Wysoki poziom i wiedza, psychologia, seksuologia itd itd.

Do tego niezaleznie od wiary i swiatopogladu, pomagaja wszystkim, bez osadzania.

[link widoczny dla zalogowanych]

Frejda

A jak nauki przedmałżeńskie dotyczące płciowości wyglądają na wsiach?
Przecież tam nie ma poradni rodzinnych?
Wiecie coś na ten temat?

Cera

Maria

Jest roznica i to ogromna, w malych wsiach poradni nie ma (no bo chyba jednak mowimy o katolickich), trzeba udac sie do miasta najlepiej wiekszego a to juz cala wyprawa, czesto jezdzi niewiele autobusow, dosc rzadko i sa na dodatek drogie. Albo wcale nie ma autobusow, my czasem sobie nawet nie zdajemy sprawy jak wielu mieszkancow malych miejscowosci jest odcietych praktycznie od swiata i maja problemy z dostaniem sie do pracy a co dopiero wycieczki do poradni...No i gdyby sie jeszcze po tym wszystkim trafilo do poradni na poziomi, a to nie jet takie pewne, nawet w Gdansku przy katedrze.

Cera

Poradnie nie muszą być katolickie jeśli chodzi o NPR... ja do takowej nie chadzam. Chodzę do mojego lekarza rodzinnego, który jest również nauczycielem NPRu. Sa jeszcze 3 pielęgniarki do nauczania. Fajnie, mnie to odpowiada.

Maria

Ale na nauki przedmalzenskie musi byc katolicka.