..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Smużka

Hehe.. Ja to się nawet śmieję, że Bóg postanowił rozwiązać nasz problem... jako że nie popieramy katolickiej etyki, orto-NPRu itd... a także mocno się zastanawiamy, czy to że podczas ślubu obiecaliśmy wychować dzieci po katolicku.. czy to nie było trochę "na wyrost" powiedziane...
Tak więc Bóg rozwiązał nasze dylematy nie dając nam żadnych dzieci!

No genialne rozwiązanie w całej swej prostocie! (Może ańdźce też by nie dał?)

Choć cały czas liczę, że Bóg jednak zmieni zdanie. Mruga

Sorki za OT.. ale usiłuję się śmiać ze swojej przykrej sytuacji i tak mnie jakoś naszło odnośnie tego wątku.

lesio

lesio

lesio

ańdźka

Co do mojego narzeczonego, to rzeczywiście ma podejście liberalne. Skupia się na tym, że jeśli nie wiesz, że to co robisz jest grzechem to nie grzeszysz.

A moje podejście jest ambiwalentne. Z jednej strony chciałabym być jak najbardziej w porządku wobec Boga i wiernie stosować się do zaleceń tych, którzy o Jego prawach wiedzą więcej. Z drugiej strony nie jestem przekonana o słuszności wszystkich zakazów. Moja śp. mama powtarzała, że wierzyć należy w Boga a nie w księdza, bo jego opinie to jego opinie, a nie Boga. I ksiądz to też człowiek i też się myli.

Wierzę, że wiara w Boga pozwala zyskać życie wieczne, ale też szczęście na ziemi. Bo przecież Bóg nie stworzył nas tylko po to żeby nas męczyć jakimiś zakazami.

ańdźka

walecznaS

Smużka

To samo chciałam powiedzieć.
To podchodzi pod świadomą ignorancję i wcale nie umniejsza winy.

Swoja drogą dosyć ciekawe podejście z tymi dziećmi, jako wyrzutami sumienia za brak wstrzemięźliwości.

ańdźka

Nie chciałabym rozdrabniać tej sprawy. Wiem, że mój M. jest wierzący bo inaczej nie umie. Tak go rodzice nauczyli. Wiara w jego rodzinie jest chyba bardziej na pokaz i "bo tak trzeba", niż szczerze z poczucia bliskości z Bogiem. Jest ministrantem, ale ma ku temu również inne powody niż czysto religijne. A ja nie chcę nawracać o na siłę, by wierzył tak jak ja.

walecznaS

ańdźka ale może nie nawracać ale wspomnieć, że tak właśnie jest z tą niewiedzą...

ańdźka

O wierze jeszcze nie jeden raz będziemy rozmawiać i rzeczywiście mogę wspomnieć o niewiedzy.

A wracając do dzieci, to wydaje mi się, że byłabym szczęśliwsza wiedząc, że niezaplanowane poczęcie było wynikiem woli Bożej (pęknięta gumka to nie przypadek, bo wierzący ludzie nie wierzą w przypadek), a nie małżeńskiego jednodniowego kaprysu.

Smużka

Ale z tymi jednodniowymi kaprysami to sie naprawdę baaardzooo rzadko zdarza (zajrzyj na wątek staraczek). Ja całkiem szczerze wierzę, że jeśli z jednorazowej "słabości" powstaje dziecko, to naprawdę Bóg maczał w tym palce, bo wcale nie tak łatwo jest zajść w ciążę. Wesoly

ańdźka

Ale wolałabym spać spokojnie przez kolejne dni. A chwilowo to nawet nie wiem ile, bo niby do przewidywanej daty początku okresu, a w moim przypadku może być zawsze. Pozostają testy.

Ale tak w ogóle to chciałabym mieć pewność, że ja zrobiłam wszystko. Reszta należy do opatrzności.

Smużka

Hmm... Jeśli Ty masz pewność, że zrobiłaś wszystko, to raczej mało chcesz opatrzności zostawić miejsca.
Nie, nie atakuję Cię. (Nawet na swój sposób podziwiam, że chcesz żyć wg NPR).

ańdźka

Chciałabym, ale chyba nie umiem. Na pewno nie zrezygnuję z obserwacji, ale czy będę wstrzemięźliwa w 2 fazie ...

A co do pozostawiania niewielkiej szansy, to nie do końca się zgodzę. Bo jeśli stosować NPR to szanse są bardzo małe. A dodatkowe stosunki w drugiej fazie tylko zwiększają prawdopodobieństwo, nawet jeśli stosuje się dodatkowe zabezpieczenia.