..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

bakteria

dodam tylko, że suso - dzięki Twojemu wątkowi zapytałam męża, czy będziemy się znów czasem razem modlić. dzięki

za mobilizację i przypomnienie, że przecież można Wesoly

susa

Bardzo podoba mi się świadectwo małżonków co do okresu narzeczeństwa z książeczki J. Pulikowskiego "Zakochanie ... i co dalej?", którego fragmenty cytuję:

kukułka

a mnie rozwala hasło "wspólna spowiedź" Laughing

silva

a my "lubimy" iść do spowiedzi niejako razem, a konkretnie w tym samym czasie

kiedy jedno idzie bez drugiego, to tak jakoś samotniej, smutniej, jakoś tak...
jak idziemy razem, to przepraszamy się razem i postanawiamy poprawę niejako wspólnie - co oczywiście nie przeszkadza w osobistym przeżywaniu sakramentu
nie dzielimy się spowiedzią w sensie, że jeszcze spowiadamy się przed sobą - żeby ktoś opacznie mnie nie zrozumiał

kukułka

no tak, ale mnie chodzilo o to, ze "wspolna spowiedz"

silva

edit zrobiłam, ale już zdążyłaś odp.

kukułka

mialam na mysli,z e haslo wspolna spowiedz sugruje, ze dwojka ludiz naraz spowiada sie ksiedzu;)

silva

no tak - domyśliłam się, że pewnie o to Ci chodziło Wesoly

chciałam się tylko przy okazji podzielić, jak jest u nas
chodzenie do spowiedzi ze współmałżonkiem jest bardzo budujące, praktykowaliśmy w tym rozumieniu "wspólną spowiedź" także przed ślubem

Cera

silva- umnie ze spowiedzią jest identycznie jak u was. Dla mnie jest to wyraz czegoś szczególnego co łączy mnie i męża, że nawet w tym sakramencie czujemy poniekąd taka jedność, że jeden bez drugiego czuje fizyczna i duchową pustkę.
Nie wiem jak u Was, ale mu po dzielimy się pouczeniem jeśli jest budujące dla nas.

silva

my też

jest jeszcze jeden aspekt "wspólnej spowiedzi" - idziemy wtedy do tego samego księdza

buba

Dziewczyny, fajnie że o tym piszecie Wesoly

My też (nie zawsze), ale czasem chodzimy razem np. ostatnio, kiedy M wybrał się po dłuugiej przerwie...
Spowiedź to w końcu duchowe przeżycie i fajnie kiedy można je przeżyć "razem" Mruga

ika

O, my też tak razem chodzimy zawsze i razem to przezywamy. No a jak idziemy do jednego księdza jedno po drugim (ja pierwsza zawsze:D) to się księża często męża pytają, czy ja to jego żona

okoani

fresita

my teraz tez bylismy"razem" Wesoly

fajne uczucie

gaga

To musi być naprawdę wartościowe doświadczenie. Mam nadzieję, że kiedys go doświadczę. Niestety mój mąż nie korzysta z sakramentów od dawna ... Smutny