..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Majeeczka

Dla mnie różaniec jest modlitwą uspokajającą, wyciszającą, może to jednak dobra modlitwa na początek spotkania? Zwłaszcza jeśli np. któreś jest zmęczone, po stresującym dniu.
Jeśli chcesz narzeczonego zaciekawić, to może sama czytaj Biblię, książki religijne, wtedy bardzo często nasuwa się jakaś refleksja, którą można się podzielić z drugą osobą albo razem przeczytać ten fragment. Taki czas nie będzie stricte modlitwą, ale równie cenny i budujący jedność Wesoly

Zresztą czytanie Biblii jest modlitwą.
Nie modlimy się wspólnie z moim narzeczonym, bo jest niewierzący. Ale bardzo chętnie dzielę się z nim moimi przemyśleniami również nt. Boga, czasem coś przeczytam i opowiadam mu, rozmawiamy o tym, czy się z tym zgadzamy czy nie.
A jak Twój narzeczony sobie wyobraża jedność w Waszym małżeństwie? Czy u niego w domu rodzina modli się razem, czy każdy osobno? Nie musisz odpowiadać, stawiam pytania by zwrócić uwagę na inne aspekty. Modlitwa jest bardzo intymna, może on stopniowo będzie coraz bardziej chciał modlić się z Tobą Wesoly

susa

ika

Jako narzeczeni tylko czasami modliliśmy się razem, tzn. klęczeliśmy obok siebie, ale każdy modlił się po cichu. To też zbliża do siebie, chociaż nie mówimy nic na głos, ale modląc się wiem, że ta druga osoba też w tej chwili rozmawia z Bogiem. Czasami każde z nas dodawało na koniec modlitwy coś na głos własnymi słowami. Teraz też tak czasami robimy, ale raczej każdy modli się indywidualnie, tylko obok siebie w tym samym czasie. Najczęściej przed snem jak się modlę, mój mąż przychodzi, klęka za mną i mnie przytula i też się zaczyna modlić.

mamma

My w narzeczeństwie nie modliliśmy się regularnie, ani nie było to planowane w żaden sposób, gdy zostawaliśmy ze sobą do późna razem odmawialiśmy wieczorny pacierz i gdy była taka możliwość zawsze chodziliśmy razem w niedziele na Mszę Św., teraz gdy razem kładziemy się spać to też razem się modlimy i razem chodzimy do kościoła.
Przed ślubem odmawialiśmy razem tą nowennę przedślubną:
[link widoczny dla zalogowanych]

Aniąt

my chodzilismy/jezdzilismy razem na pielgrzymki, msze św, kurs przedmalzenski w DA, a teraz modlimy sie razem z dziecmi wieczorem

Karafka

mysmy przed slubem sie modlili razem bardzo rzadko, po slubie tez. razem sie modlimy kiedy mamy taka potrzebe. nie potrzebuje do modlitwy na codzien kompana Mruga

kazdy sie modli po swojemu Wesoly

szarotka

my zawsze chodziliśmy razem na niedzielne Msze (oprócz wyjątkowych sytuacji) i teraz jest tak samo,
modliliśmy się czasem właśnie głównie różańcem (mój mąż bardzo lubi).
Teraz walczymy o wspólną wieczorną modlitwę - chwilowo czytam Pismo Św.
Różnie to wychodzi - raczej kiepsko. Ale staramy się.

susa

Dziękuję za Wasze świadectwa modlitwy narzeczeńskiej i małżeńskiej.
I dziękuję za tą nowennę przed zawarciem małżeństwa, może się przyda, jeśli do tego ślubu dojdzie.

okoani

minnesota

Według mnie, już się wspólnie modlicie, nie do końca rozumiem, czego jeszcze szukasz - jakiegoś tajemnego ideału modlitwy narzeczeńskiej? - NIE MA!

A i nie do końca rozumiem, dlaczego nas się o to pytasz. To tak jakbyś pytała na forum, jaką sukienkę masz założyć na randkę, żeby się spodobać swojemu narzeczonemu. Nie wiemy, jak wyglądasz, w czym Ci ładnie i się dobrze czujesz, ani co lubi on, a może w ogóle on uważa, że powinnaś chodzić w spodniach. Musisz spytać jego.
Jeżeli chcesz zacząć kształtować jakieś nawyki, to może rozsądnie będzie zacząć od jednej z najważniejszych rzeczy - nawyk szukania kompromisu.
Nie pytaj się nas, co jemu się spodoba, tylko powiedz jemu, co lubisz i spytaj go, a potem sobie pogadajcie, a potem sobie poradźcie z tym, do czego doszliście.

W związku z tym spróbuj sobie pomyśleć tak - co, jeśli nie znajdziecie formy wspólnej modlitwy, takiej, o jaką Ci chodzi?
a) nie będzie ślubu, ponieważ małżeństwo jest według Ciebie wspólnotą taką a taką
b) trudno, trzeba się będzie dostosować i porzucić część swoich wyobrażeń i pragnień

?

Czy jesteś w stanie dostrzec wartość WYBORU b)?
Czy jesteś w stanie wyobrazić sobie coś takiego, że to - czyli sytuacja, kiedy macie zupełnie inne potrzeby - mogłoby być dla was darem od Boga, wyzwaniem, szansą, drogą do świętości?

Bardziej niż idealne podobieństwo i zgoda?

Smużka

Bystra

Nie mam siły przebijać się przez wszystkie wątki susy, ale po pobieżnym spojrzeniu to może byś się, suso, zastanowiła nad życiem w celibacie? Wtedy masz dowolnie dużo czasu na dowolnie wybrane formy rozwoju duchowego.

kukułka

do celibatu tez trzeba dojrzalosci,a celibat jest nie poo to by miec dowolie duzo czasu na modlitwe, tylko po to, by moc sluzyc innym
to nie jest tak, ze jak ktos niedorosl do malzentwa, to jego droag jest celibat, to nie tak. takie myslenie to jest deprecjonowanie celibatu, nie zgadzam sie z tym.

susa

kukułka

za maz nie wychodzisie dlatego, ze bedziec ci lepiej z "chlopakiem" niz w zakonie.