..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Itka

Po prostu dla Kościoła ta metoda jest moralnie wątpliwa, dlatego nic dziwnego że ja krytykuje. Mi się wydaje że osoby decydujące się na in vitro uważają że:"nieważne czy moralna metoda czy nie, my chcemy miec szanse na dziecko i koniec".Wiem że łatwo mi pisać bo mnie ten problem nie dotyczy ale chodzi o obiektywizm.A pary dotknięte problemem niepłodności nie są do końca obiektywne, są przepełnione żalem Smutny

.Choć wiem że niektórzy nie widzą w in vitro nic złego i też mają prawo tak uważać, np dla niektórych zarodek to jeszcze nie człowiek.

lanolina

fresita

ja się bezskutecznie staram półtora roku, mimo iż z 1 ciążą nie było żadnych problemów, jestem trochę przepełniona żalem,że to już tyle trwa mimo leczenia i faszerowania się hormonami, ale na IV bym się w życiu nie zdecydowała, jest to dla mnie po prostu metoda obrzydliwa i tyle. Uważam, że nie można tworzyć dzieci na szkle na zamówienie rodziców-przepraszam, ale tylko z tym mi się ta metoda kojarzy, nie jest żadnym leczeniem nieplodnosci. Akurat mój światopogląd nie ma tu nic do rzeczy.

Itka

Aglaia

fresita

Moja koleżanka też ma podobne doświadczenia, trafiła do kliniki pod Łodzią i tez przechodzi przez różne kuracje, narazie IV nikt nie proponował. Natomiast kolejna poszła do Invimedu w Warszawie i od razu zaproponowano IV bo szkoda jej czasu reprodukcyjnego, a dodam, że ma 1 dziecko poczęte niezwykle szybko od zaplanowania Wesoly

Aglaia

Akurat z Invimedem mam dość dobre doświadczenia.

fresita

No to może źle trafiła.Może nie ma specjalistów, którym by się chciało zając jej problemem, ona w ciąże zachodzi, ale albo traci, albo pozamaciczna,albo biochemiczna.Nie ma jakby wspolnego mianownika a wyniki wszystkie super. Może najłatwiej dla nich bez wnikania było zaproponować IV.

hebanowe noce

Moja ciocia to samo. Leczyła się 10 lat u różnych ginekologów i endokrynologów. Poszła do Novum w Warszawie i od razu zaszła w ciążę, a nie było to inv. Dodam jeszcze, że problemy były nie tylko z jej strony, ale z męża też. Wiem tyle, że miała monitoring, być może stymulację (aż tak nie dopytywałam kilka lat temu...) i po tylu latach... dwojaczki.

Powiedziała, że gdyby wiedziała, to dawno zgłosiłaby się do kliniki leczenia niepłodności, bo żaden ginekolog jej nie pomógł - coś zlecił, coś dodał, coś odstawił, coś zmniejszył i nic to nie dawało.
Szkoda, że właśnie takie specjalistyczne kliniki - badania i leczenie nie są dofinansowywane. Myślę, że lepiej by było, gdyby właśnie to było darmowe i udostępnione dla wszystkich, a in vitro to ostateczność, jeśli reszta zawiedzie. Gdy szukałam kiedyś na forach kobiet z polipami takimi jak ja to znalazłam wiele po kilku próbach in vitro - nieudanych, bo nikt nie zrobił im histeroskopii, a w macicy polipy, a po łyżeczkowaniu sypały się ciąże... bez inv

novva

Podoba mi się pomysł abeby! Powinno być dofinansowanie takiego leczenia i standardy opracowane - jak te okołoporodowe: jakie badania, kiedy, w jakiej kolejności. Każda z nas, która kiedyś robiła badania hormonalne prywatnie, wie, ile to kosztuje. Przy dłuższych staraniach i bez IV można pójść z torbami. USG przy stymulacji cyklu też kosztuje.

lanolina

buba

Ja tylko chciałam dodać, że mnie argumenty, że IV nie leczy akurat nie przekonują, bo w medycynie większości chorób - nadciśnienia, cukrzycy się nie leczy, albo inaczej leczy się zapobiegawczo, bez szans na wyleczenie. Mruga

Co do samego IV trudno mi się wypowiadać, bo owszem tak z boku mówię, że jestem przeciwna i wyobrażam sobie teraz, że jeśli nie będzie mi dane zajść w ciążę, to i tak z tej metody nie skorzystam.
Nie wyobrażam sobie, że mam mieć gdzieś w Warszawie zamrożone dzieci w beczce, że moje dzieci będą zaczynać życie na szkle w rękach jakiegoś technika labolatoryjnego, bardzo mnie razi taka perspektywa, a jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego o czym piszecie, że życie nie jest czarno-białe i nigdy nie wiemy jak naprawdę się zachowamy, kiedy sami staniemy przed jakimś wyborem.
Mimo to uważam, że słusznie KK przypomina o tym, że IV nie jest dobre, moim zdaniem obiektywnie nie jest, z drugiej strony wyobrażam sobie jak na to patrzą osoby z problemem bezpłodności, dla których to jest jedyna szansa na zostanie rodzicami.

hebanowe noce

Ja myślę, że mogłabym poddać się in vitro, ale sumienie nie pozwoliłoby mi zostawiać zamrożonych zarodków. W takiej sytuacji, jeśli byłoby ich dużo, zdecydowałabym się na liczną rodzinę.

Być może czytam za dużo książek postapokaliptycznych, ale bałabym się o to, że w dalekiej przyszłości moje zarodki zostałyby wykorzystane do niecnych eksperymentów.

novva