..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

elusiaczek

Tak w ogóle, to w dwóch wątkach na raz jest o tym samym i chyba ja nie w tym wątku napisałam odpowiedź co chaiłam, ale już trudno

Karafka

ika

My mamy 67 metrów i dla nas teraz to jest bardzo dużo. Mieszkamy w trójkę w jednej sypialni, drugi pokój jest kotów

W salonie jak nie było telewizora to nie siedzieliśmy wcale, chociaz jest ogromny i z kuchnią łączony. Plusy takie, że nie ma na wierzchu wszystkich nieużywanych rzeczy, tylko jest miejscie do chowania. Ale oboje jesteśmy z mniejszych mieszkań, ja 51m2 - max 5 osób było, mąż z 48m2 - do 6 os. I co z tego jak teraz moi rodzice zostali z 3 z bratem i dla nich dom już jest pusty. Mały bo mają dużo gratów, ale pusty i jeszcze jak zabieram brata czasami na weekend to mówią, że im tak cicho i smutno jak dzieci nie ma a szczęśliwi sa jak przyjeżdżamy wszyscy i my w trójkę i siostra, pomimo, ze się bardzo ciasno robi.
Oczywiście są ludzie, którzy chcą inwestowac w większe pomieszczenia i chyba sama dusiłabym się w pokoju 30m2, ale takie pod 50m2 jak dla mnie jest ok i wcale nie jakies strasznie małe, w 4 było bardzo przyzwoicie, chociaż zawsze chciałam mieć swój pokój. Teraz się ciesze, że nie miałam bo bym z siostra pewnie tak blisko nie była. A jak się kłóciłysmy to bysmy oboje trzasnęły swoimi drzwiami i nie gadały przez tydzień. Tak to w jednym pokoju, może godzinę, może dwie było milczenie ale i tak się w końcu trzeba było pogodzić, żeby jakoś normalnie funkcjonować Wesoly

Kukułka do naszego 67 myslę, że spokojnie był się 4 dzieci zmieściła i mamy możliwośc przeróbki salonu na pokój jeszcze, ale teraz tego nie robiliśmy bo nie ma dla kogo pokoju robić.

fantada

elusiaczek

bakteria

Ja zawsze czułam/uważałam, że chcemy mieć dwoje dzieci. Metraż tu nie miał nic do rzeczy, chyba że nie moglibyśmy się utrzymać, to wiadomo. Nasze dzieci planowaliśmy w pierwszym możliwym momencie (synek jeszcze na studiach, drugie zaraz po zmianie sytuacji finansowej na lepszą). Po 6 latach prób udało nam się w kompletnym dole finansowym (już byliśmy w pół drogi przeprowadzki do teściów) sprzedać działkę męża (odziedziczoną) - i to nam uratowało tyłki, ale wiem, że to nie jest typowa sytuacja. Teraz mamy 56 m, 2 pokoje (wolałabym, by były 3, ale nie da się wydzielić), no i dzieci zgodnie ze stanem suwaczków Mruga

Jako że my niespokojne dusze, to planujemy przeprowadzkę za ok. 3 lata - i tu się zgadzam z Kasikiem, że warto mierzyć wyżej. Chcielibyśmy mieć tak z 70-80 m i w tym 3, a najlepiej 4 pokoje. Sypialnia to dla mnie zdecydowany plan w następnym mieszkaniu. Oczywiście nie byłoby to możliwe, gdybyśmy np. byli oboje zatrudnieni w budżetówce i mieli kredyt. Obecnie mamy lepsze czasy finansowe, ale dno już przerabialiśmy i naprawdę potrafię zrozumieć oszczędzanie na wszystkim i niepokój "byle do pierwszego".
Co do dzieci na dwójce mamy zamiar poprzestać, a w przyszłości rozważymy jeszcze adopcję.
To tyle ode mnie... a, dodam, że wynajmując, nie byliśmy w stanie utrzymać się z jednej (wtedy mąż zarabiał 2,3 zł) pensji. Ja dlatego pracowałam na pół etatu. Teraz z kolei koszty utrzymania (czynsz itp.) większego mieszkania też są dość wysokie, a pensje mamy różnie rozumiane.... ja mam swoją na stałym poziomie, mąż ma z uczelni śmieszną + w różnej wysokości wynagrodzenia za kontrakty w ramach swojej firmy. Ja za chwilę na macierzyński (kombinuję, by był wysoki) i znowu rotacje w budżecie

Hi, hi, dodam jeszcze, że teraz, kiedy jest lepiej z kasą, nie potrafię oduczyć sie kupowania najtańszych rzeczy Mruga

myślę, że to dobre przyzwyczajenie, ale z drugiej strony coraz bardziej zwracam uwagę na jakość jedzenia – miło, że wreszcie można Mruga

Natalka

Jeśli miałabym stawać przed wyborem: powiększenie rodziny vel kupno dużego mieszkania, na pewno wybierałam pierwsze! Wychowałam się w pokoju z dwiema siostrami, często darłyśmy koty, ale kocham je obydwie do szaleństwa i nigdy nie zamieniłabym na manekiny stojące w moim pokoju na własność...
Ale nie staję przed takim wyborem... Nasze mieszkanie jest wynajmowane, nie mam bladego pojęcia jaki ma metraż, i póki co nie myślę nawet o kupnie czegoś na własność, bo mi to niepotrzebne. To jest coś, czego większość ludzi z mojego otoczenia nie rozumie zupełnie...Ale jak się nie ma wewnętrznej potrzeby posiadania jednego jedynego miejsca do osiedlenia się, to po co się zmuszać?

mamma

Itka

Wątek mieszkaniowo-rodzeństwowy, ale z tym rodzeństwem to coś w tym jest, wiem co to znaczy go nie mieć.A ankiety na razie nie wypełnię.

ika

Z tym mieszkaniem to moim zdaniem jest tak, że jak masz na większe to dlaczego nie ? Kupuj nawet i 3 albo dom tez można zbudować - jesli tylko ma się na to pieniądze i ochotę. Chętnie sama i kupiłabym mieszkanie i może nawet jakbym miała do wyboru większe to z chęcią jesli byłoby mnie stać. Ale mniej rozumiem wymawianie się małym mieszkaniem, jesli chodzi o brak chęci do powiekszania rodziny. Mam kolezankę, która kupiła mieszkanie i twierdzi, ze dziecka na razie nie raczej, że może by i chciała, ale że to 4 piętro i że małe mieszkanie. A jak na moje oko to tam pod 50m spokojnie podchodzi, ale jest 2 pokoje i dla niej to już za małe. Na nic moje tłumaczenia, ze dziecko przez pierwsze 3 lata pewnie i tak będzie z nimi w pokoju a wózek może zostawiac na dole (ma taką możliwość). Mnie wkurza takie gadanie samo w sobie, że nie bo to tamto. To powiedz ze nie chcesz dzieci a nie się wymawia małym mieszkaniem. A to co nagle im za 3 lata mieszkanie urośnie ? To po co za małe kupiła teraz...ja nie wiem...

seksownaola

A co teraz z jednej pensji można? Jak mam 3 dzieci i wypłaty 1ooozł to co ja im jeść dam? Kamienie? Smutny

elusiaczek

Nie no, ankieta jest o tyle nieprecyzyjna, że jedna pensja może oznaczać dużo. Chodzi chyba o jedną pensję o wysokości mniej więcej najniższej krajowaej (przynajmniej tak mi sie wydaje)

fantada

Najniższa krajowa 1300 chyba jest no to wiadomo, że utrzymanie się nawe 2 osób jest bardzo trudne!

matunia

my mamy ponad 100 m2 ale ułożenie dość niekorzystne. Są dwa duże pokoje - z czego jeden to sypialnia, spory przedpokój, łazienka oraz duży salon połączony z kuchnia. Nie da rady tego rozstawienia przerobić by zyskać dodatkowy pokój. Wychowałam się w 47m2 i dzieliłam pokój ze starszym bratem i jakoś się wychowaliliśmy. Jednak gdybym miała dwójkę dzieciaków innej płci bardzo zależało by mi aby mieli osobne pokoje - przynajmniej od wieku dojrzewania.

Edwarda