..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

glr

sylwuska, a ja mam odwrotnie... F. jest w podobnym wieku do Twojej córki, chętnie do wszystkich idzie, lubi ludzi, bo też od maleńkości go wszędzie zabieraliśmy. Ale teraz ma taki okres, że nawet jak jest na rekach u taty to wyciąga ręce do mnie i jęczy aż go nie wezmę. To jest słodkie, ale często bardzo męczące - czasem ktoś małego bierze żebym mogła coś zrobić, a on jęczy i stęka bo chce tylko do mnie, a jak już go wezmę to chwilę jest zadowolony i zaraz chętnie idzie do innej osoby Mruga

Dzieci mają różne etapy w życiu, ale cokolwiek by nie robiły to i tak najbardziej na świecie kochają mamę i to jest coś pięknego Mruga

)

EDIT: napisałam, że mój synek jest w podobnym wieku do Twojej córki, a teraz patrzę, że jest miesiąc młodszy, a w tym wieku to chyba jednak przepaść rozwojowa i nie ma co porównywać Mruga

sylwuska90

Moja mała jakiś czas temu też chciała tylko do mnie. Teraz się to zmieniło. Od jakiegoś tygodnia, niecałego nawet. Co dziwne jak gdzieś indziej zachodzimy np. do mojej mamy, to na początku trzyma się tylko mnie, później robi się odważniejsza i może chodzić po pokoju. Ale do innej babci (mojej teściowej) i jednej cioci to idzie z wielką chęcią i bez problemu u nich zostaje. Może dlatego że widzi codziennie.
No cóż, skoro mówicie że tak jest to nic innego nie pozostaje Mruga

Dziękuję...

sylwuska90

Odnośnie tego tematu. U mojej córci znów się odmieniło

Już nie ma "fazy" z ciocią i babcią, nadal je lubi, śmieje się jak widzi i chce na ręce. Ale już nie tak, że ja jestem wtedy niepotrzebna. Jednak mieliście racje, mama to mama. I dla dziecka zawsze będzie mamą. A już mnie matczyna zazdrość dopadała

Niania

poza tym hormony ciąża itd Mruga

Nana

Czy Wasze pociechy mają swoje fobie czy fanaberie.?
Mój syn od kilku miesięcy nie wejdzie do tramwaju czy autobusu. Kocha ke oglądać i bawić się zabawkowymi tramwajami., ale nimi nie pojedzie. Gdy próbujemy go obowiązku straszny, paniczny ryk, jakbyśmy go ze skóry obdzierali. Albo inna rzecz. W moim bloku mamy 2 windy. Młody wsiada tylko w jedną z nich. Drugiej 'nie lubi'. Problem pojawia się., jeśli ta 'dobra' jest nieczynna.
Dodam., że nigdy nie miał żadnej negatywnej przygody z żadnym z nich.
Co byscie robili? Czekali aż minie.? [czekam od miesięcy., jestem uwięziona na osiedlu., bo nigdzie nie mogę wyjechać ], nakłaniać [często o tym rozmawiamy., czy ja.,awy mąż. Czy dziadkowie.- żadnej zmiany], przekupiac [nic nie daje], próbować przełamać na sile [po jego krzyku pewnie zabrali by nam prawa rodzicielskie za znęcanie się nad dzieckiem ]. A może należało by poszukać dobrego dziecięcego psychologa? Ja rozumiem okres buntu., czy leków, ale czasem jest tak., że nie mam wyjścia i muszę gdzieś z nimi jechać autobusem, ale nie mam takiej możliwości Smutny

Niania

normalne, tłumaczyć próbować i czekać aż minie Wesoly

fresita

nic na sile.

Nana

No dobra., nic na siłę. Ale gdybym naprawdę MUSIAŁA jechać z nimi tramwajem?

ika

A czy on kiedykolwiek wcześniej jechał tramwajem czy nigdy ? może on się boi nieznanego po prostu ? poszukaj jakichś bajek ze ktoś jedzie tramwajem, żeby zobaczył jak jest w środku ? może sama nagraj mu coś fajnego ze środka ?
mój brat jak był mały bał się bardzo wielu rzeczy, od winy do nawet basen i kino. na nic mówienie i opowiadanie jak tam jest super i w ogóle. trzeba było go tam zadrzeć na siłę i zawsze wracał uśmiechnięty i mówił ze było super. Albo nie można mu było opowiadać np. ze jutro idziemy na basen jeśli nie był nigdy, tylko go tam zabierać i jak już zobaczył ze jest fajnie to się mu dopiero mówiło ze to jest basen, bo tak to on panikował na samo słowo miejsca w którym jeszcze nie był.

Windy się tez bał jak ognia, na szczęście my mieszkamy nisko ale jak jeździlismy do cioci która mieszkała na 6 piętrze to trzeba było na nogach z nim chodzić

może spróbuj z niego wyciągnąć tak jakoś psychologicznie czego on się tam boi w tym tramwaju ? moze na ręce go weź i powiedz ze będzie jechał z toba na rekach cały czas jak chce. no nie wiem.

buba

Nana, ja pamiętam, że jako dziecko miałam fobię windową, ale chyba było to spowodowane tym, że kiedyś się zacięłam w windzie.
Kiedyś przeszło, potem już byłam w stanie nawet sama jechać.

Myślę, że niektóre dzieci tak po prostu mają, ale rozumiem Twoją frustrację, nie mam pojęcia czy lepiej próbować na siłę, czy póki co odpuszczać, ale ile jeszcze?

Nana

Ika., on 3/4 swojego życia jeździł autobusami tramwajami. W domu zamiast bajek woli oglądać na yt filmy o ww. Na spacery chodzimy na petle autobusową., bo tak lubi oglądać autobusy. Ich marki zna lepiej niż niejeden dorosły! Jak jadę gdzieś tylko z Ala to robię zdjęcia i potem mu pokazujemy. .
Winda jeździ codziennie. Musi. Mieszkamy na 11. Ale mamy dwie. Dobra i złą .wRaz ta jedną jego ulubiona zepsula się i weszłam z nim na siłę do drugiej. Do dziś nie rozumiem jakich nie wrażliwych mam sąsiadów, że nie zareagowali na tamten wrzask.
Ciekawe co jeszcze wymyśli., czego nie lubi i czego będziemy musieli unikać..

Ps. Dodam., że on boi się również ciuchci dla dzieci w luna parku., która jest przeznaczona dla roczniaków.

koszatniczka

Nana ja tak podobno miałam - w wieku dwóch lat lubiłam wodę, kochałam sie kąpać i nie bałam się. Za rok, trzyletnia, wołami nie dałam się zaciągnąć.

Inna sprawa, że w końcu nauczyłam się pływać dopiero w wieku 13 lat...

Hm, a rozmawiasz z nim o tym? Co mówi przy okazji zabaw? Może to nie chodzi o te windy, tylko na przykład ktoś u was choruje, albo stało się coś innego?

No i jak długo to trwa?

Czy powtarza jakieś pytanie,niepokoi się jakimś aspektem życia?

Nana

To trwa od kilku miesięcy. Może pół roku. Syn zawsze jak przechodzi obok złej windy woła, że jej nie lubi. Kiedy któreś z nas albo z gości przyjeżdża do domu pierwsze pytanie w drzwiach to 'która windą jechałeś '. Jeśli dobrym "aha", jeśli złą to "a dlaczego" - i po odpowiedzi daje spokój. Tu nie chodzi o żadne niepokoje. Nic nigdy nie wydarzyło się w żadnej z nich. Czasem w innych blokach ma zahamowania przed obcymi windami., ale w końcu jedzie. Choć najczęściej wcale nie zauważa., że używał windy.
Wszelkie rozmowy kończą się mąż"nie lubię tej windy" i nie ma o czym dalej dyskutować.
Nie znam żadnego dziecka, które na cokolwiek reaguje w ten sposób. Rozumiem strach przed woda., przed nieznanym. Ale przed autobusami., które się kocha.?!

elusiaczek

Nana, a mu sie tak z dnia na dzien zrobilo? Czy np. jakis czas nie jezdzil komunikacja i potem sie zaczal bac?

Karafka

Przekopane jednym slowem

W glowie mam tylko metody przeciwne milemu rodzicielstwu Razz