..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Ania M

ale u Was to nawet intymności nie ma i pewnie nie będzie, a zaangażowanie chłopakowi przejdzie jak się dowie tego co my tu wiemy..

A i pytanie Co TY musisz w sobie zmienić by być dobrą żoną i spełnić oczekiwania przyszłego męża?

Bo co chłopak ma zmienić to już wiem.

susa

Aniu, gdy jechałam na randkę z chłopakiem miałam nastawienie, że chciałabym już z tym skończyć, ze mi się coś nie podoba. Ale podczas spotkania coś mi sie stało, on mnie pociagnął do siebie,że zapomniałam o tych wątpliwościach. Delikatny etap zakochania jest więcmiędzy nami, coś nas ciągnie do siebie, że dobrze czujemy się w swojej obecności. Ale nie na zakochaniu tylko na zaangażowaniu chcę budować zwiazek.
A gdy mi chłopak zapytał się czy jestem w koncu jego narzeczoną, nie odpowiedziałam ani tak, ani nie, tylko że za mało rozmawiamy o wspólnej przyszłości, że mam potrzebę omówienia tych cwiczeń z kursu dla narzeczonych raz jeszcze. I takie pytanie o jakie mnie zapytałaś jest właśnie w tych przygotowaniu metodą dialogową. Chcę o tym z nim porozmawiać i go zapytać co mam zmienić w sobie,by spełnić jego oczekiwania jakie ma wobec przyszłej żony.
Ja myślę, że mi potrzeba by było zmienić to by nauczyć się wierności jednej osobie, akceptacji go z jego wadami i tak podjętej decyzji, że chcę z nim pozostać mimo wszystko, pomimo jego wad(czyli etap zaangażowania). Przydałoby mi się też nabycie umięjętności zajmowania się dziećmi, podejścia do dzieci.

kukułka

susa -3 podstawy-3 etapy no tak ale nie można ominąć żadnego z nich a Ty mam wrażenie chcesz ominąć etap zakochania nie można budować na samym zakochaniu ale nie powinno się go też omijać bo mówię Ci jeśli wyjdziesz za mąż bez zakochania to po ślubie możesz spotkać kogoś w kim się zakochasz i wtedy zgłupiejesz na jego punkcie

susa

kukułko, wątpię bym mając już męza spotkała kogoś w kim się zakocham i wtedy zgłupieje na jego punkcie, bo uważam się za osobę o stabilnych uczuciach.
Poza tym, związek chcę budować przede wszystkim na zaangazowaniu, na decyzji ze chcemy być z sobą mimo wszystko - to szansa na długotrwały związek. Tak budując związek nie ma jakiś nagłych, niestałych uczuć.
I jeszcze etap delikatnego zakochania jest też chyba między nami, bo coś ciągnie mnie do niego, że pragnę z nim być i głupieję będąc z nim, że pomimo tych realistycznych wskazań, wciąż pragnę przy nim pozostać. Ale realistyczne podejście u mnie zwycięża, by jeśli już próbuję budować związek przede wszystkim na zaangażowaniu, bo to jest trwałe, a nie na przelotnym uczuciu.

okoani

susa - zacznij rozmowę z chłopakiem od pokazania Mu przynajmniej tego jednego wątku. Niech On wie, że dla Ciebie miłość jest mało ważna, że chcesz się w życiu kierować wyłącznie rozsądkiem. I to samo powiedz księdzu - że wiesz lepiej od Boga czym należy się w życiu kierować.
Nikt Ci nie mówi, że masz ślepo zakochana wychodzić za mąż, ale dla Ciebie miłość=zakochanie. Jesteś bardzo uboga uczuciowo i to jest naprawdę smutne. Sama siebie niszczysz, bo z tego co piszesz jakieś resztki normalnej osoby w Tobie jeszcze są.
A budowanie małżeństwa tylko i wyłącznie na rozsądku wcale nie jest budowaniem na skale. Owszem rozsądek jest bardzo ważny przy podejmowaniu takiej decyzji, ale z pewnością nie jest najważniejszy.
Skazujesz siebie na życie do śmierci w zakłamaniu, oszukując Boga. Ba - nawet w tej chwili planując coś takiego skutecznie wyzbyłaś się stanu łaski uświęcającej. Do tego dochodzą nieszczere spowiedzi i świętokradcze przyjmowanie komunii świętej.

Nie sądzę by cokolwiek co napiszemy dało Ci do myślenia, bo znów zaczynamy powtarzać argumenty z wcześniejszych tematów. Pozostaje mieć nadzieję (i modlić się o to), że w rozmowie z chłopakiem i przed księdzem zdobędziesz się na szczerość, co nie dopuści do zawarcia małżeństwa.

Annka

abeba · Gość

to ja tylko dodam od siebie, że my jesteśmy parą, która sie pobrała własnei z takiego zakochania, intymności. I teraz jak przy dziecku nie ma na to czasu, na randki, na chwile we dwoje, to jest bardzo, bardzo źle.

Kropla

Susa powiedz po co Ci te wszystkie kursy które bez przerwy nam wymieniasz? Rozmowy z różnymi osobami? przeczytane teksty? jak Ty dalej niczego nie rozumiesz! Masz głowę nabitą teoriami i głupotami. Mam pomysł: przeegzaminuj swojego mężczyznę. Zróbcie coś razem, coś co będzie wymagało poświęcenia. Może remont mieszkania, może pierogów zróbcie i zanieście je bezdomnym, może zapiszcie się do wolontariatu razem w domu dziecka lub w hospicjum? Wtedy zobaczysz swojego Narzeczonego w innych sytuacjach, niż tylko randki i kursy. Jeżeli zacznie marudzić, będzie leniwy, wszystko spadnie na Twoją głowę, będziesz mogła mieć podstawy do tego, by sądzić, że w codziennym życiu też nie będzie zbyt pomocny. Ale leżeli weźmie organizacje tego przedsięwzięcia na swoje barki, zrobi zakupy, pomoże Ci we wszystkim, a na koniec dnia zaparzy ci herbatę, to może dostrzeżesz w nim w końcu jakąś wartość jako człowieka, a nie jako zabawkę z którą chciałabyś pobawić się w małżeństwo.

Kropla

A poza tym nie dziwię Ci się, że współżycie wydaje Ci się takie odrażające, skoro masz to zrobic z człowiekiem którego nie kochasz...

susa

gam

trudno, bardzo trudno czyta się twoje wywody susa, z zębami w poduszce ......

sądzisz, że jak przeegzaminujesz męża z obierania ziemniaków i tym samym jego "poświęceń" dla związku to utwierdzi Cię to w przekonaniu, że to jest związek jaki sobie wymyśliłaś? życie pisze takie scenariusze, że obieranie ziemniaków to jest jakiś dowcip w testowaniu partnera, obstawiam ,że pierwszy poważny problem w waszym związku i rozwód bo odstawałby od ideału który sobie wykreowałaś w swoim rozumku...
Kropla, dobrze napisała , nabiłaś sobie głowę teoriami, niepotrzebnie bo z tego dyplomu nie zrobisz tylko życie oblejesz......

susa

Rayban

Przekopałem te kilkanaście stron i mam ochotę na własne podsumowanie.
Mam nadzieję, że Susa z niego skorzysta, przecież po to dokonuje wpisów na forum.

1. Susa ma rację znajdując niekonsekwencje pomiędzy różnymi "dokumentami".
Większość wierzących różnie sobie z tymi niekonsekwewcjami radzi: znajduje inne dokumenty, spowiedniki, przymyka oczy, stosuje własne interpretacje, udaje że nie rozumie przekazu, pomija niewygodne tematy, rzeczywiście nie rozumie przekazu, itp. Nie każdy da się namówić na odgrywanie komedii i przejdzie nad niekonsekwencjami do porządku.
2. Nie potępiałbym z zasady małżeństwa z rozsądku, nigdy nie wiadomo co z tego będzie potem, miłość może przyjść uruchomiona bliskością, wspólnym życiem.
To zdaje się był standard u elit. Uczucie uczuciem a obowiązek obowiązkiem.
Susa ma już mało czasu na poszukiwanie. Porady, aby zostawiła chłopaka, który coś bliżej nieokreślonego w niej wywołuje są przedwczesne.
Może w ich przypadku to jest miłość, dla nas pełna ograniczeń, dziwaczna ale jest.
3. Susa w każdym poście pisze o sobie i swoich problemach. To jest postawa skrajnie egoistyczna typowa dla ludzi niedojrzałych, u któych rozwój emocjonalny zatrzymał się w fazie dziecka, albo w jakiś patologiach.
Uważam, że testem jej wiarygodności i prawdziwych intencji byłoby ujawnienie chłopakowi treści jej wpisów. Jeśli chłopak przeczyta te wszystkie wpisy i nadal będzie wyrażał chęć założenia związku to będzie to fair.
Wtedy weźmie wszystko z dobrodziejstwem inwentarza. Nie mamy prawa wkraczać w ich życie z butami. Susa musisz mu dać siebie poznać, rozmowa z księdzem nie wystarczy, będzie zbyt spontaniczna, krótka, możesz ukryć albo nie wyartykuować wszystkich ważnych aspektów.
Nie wiemy czy o swoich problemach z nim rozmawiasz.
Ja mimo skrajnie przeciwnych poglądów na świat niż Twoje wycofam wszelkie zastrzeżenia jeśli przeczytam choć jeden wpis na forum Twojego chłopaka.
Wszyscy są ciekawi czy on Ciebie dobrze poznał, czy nie jest "wpuszczany" przez Ciebie w maliny.
Jeśli się obawiasz mu pokazać forum oznacza to, że manipulujesz nim, jesteś egoistką, myślisz tylko o sobie. Możesz zrobić człowiekowi krzywdę na całe życie, to nie jest jakaś pluszowa maskotka. Zastanów się.
W sumie nic strasznego w Twoich pytaniach nie ma. Jednych one szokują w innych mogą wywołać chęć pomocy, opieki. Daj mu szansę a nam dowód szczerości Twoich intencji.
4. Ostatnia uwaga. Zaczynając rózne watki na forum odniosłem wrażenie, że poszukujesz odpowiedzi. Mimo, że niewiele skorzystałaś z wpisów, nie jesteś całkiem stracona. Kto szuka ten znajdzie. /no nie zawsze/
Może jakaś opinia trafi do Ciebie. Dlaczego to nie miała by być opinia Twojego chłopaka- przyszłego męża. Z jego zdaniem powinnaś liczyć się najbardziej.
Nas możesz wyeliminować jednym kliknięciem, z nim będziesz żyć cały czas.
Zdanie najbliższej kochającej osoby to co innego niż porady mniej czy bardziej doświadczonych internautów.
Zauważ, że wspólne życie to umiejętność zawierania kompromisów. Nie uda Ci się nic narzucając swoje zdanie, zresztą pewnie też będzie ono ewoluować.
Ustąp mu raz czy drugi w sprawach na których mu zależy, to nie przewróci Twojego świata a wzmocni związek. Będzie mu łatwiej zrobić coś dla Ciebie wbrew sobie. Myśl, że związek można dobrać wcześniej, idealnie i dalej to już pójdzie jak z płatka nazywa się UTOPIĄ. Nie ma takich par. Zapomnij.
Nie wiesz jakie problemy przyniesie Wam wspólne życie, lepiej w nie wkroczyć razem, z gotowością do poświęceń, chęcią walki, wzmocnieni więzami miłości bardziej czy mniej sakramentalnej- to nie takie istotne, byle by była.