..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

gyal

Gratulacje, dziewczyny!
Miśka, Twój opis trzymał w napięciu jak dobry film akcji

dzielna bylas! Wesoly

anuszkaja

Miska! Przegapilam Twoj opis Wstyd

Haha, tu nie ma co sie smiac! Ty faktycznie moglas w aucie urodzic Laughing

Akcja z opieka nad synkiem tez niezla, dobrze ze maz zdazyl! No fakt, nie pomyslalam jeszcze, ze przeciez drugi porod oznacza zorganizowanie na gwalt opieki nad starszym.
Fajnie, ze wszystko poszlo gladko i sprawnie a tata zdazyl przywitac coreczke na swiecie Wesoly

Ale te pasy... Tak sie serio robi?! Jak te drgawki przeszkadzaja w parciu? Przywiazanie niby to ulatwia opanowac? Ja to bym chyba ataku histerii dostala ze ktos chce mnie wiazac

strzyga

Chyba raczej, żeby z łóżka nie spaść, a nie że ułatwiają.... (?)

W sumie to jak kogoś nie interesuje opcja porodu rodzinnego to z opieką dla pierwszego nie ma raczej problemu

Miśka

Położne mi powiedziały, że z pasami chodzi o to, żebym główka dziecka mogła spokojnie wyjść. jak to określiły: my sobie z Pani nogami poradzimy, ale główka dziecka już niekoniecznie. W sumie, jakbym zaczęła się tam miotać, to mogłoby być różnie. Mnie te pasy same w sobie nie przeraziły (było mi wszystko jedno, byleby urodzić), tylko tak sobie myślałam, że głupio byłoby później wspominać, że związana rodziłam. No i wyglądały jak z filmów o doświadczeniach na chorych w zakładach psychiatrycznych, więc wolałam za tę opcje podziękować

Co do pozycji to nie wiem, bo ten szpital, choć referencyjność dobra to jednak obłożenie dość duże i personel sobie chcąc pracę ułatwić nie pozwala na inne pozycje. Tylko ta na łóżku. Swoją droga jak byłam tam na kilka miesięcy przed pierwszym porodem podpytać co i jak to położna mi opowiadała same ochy i achy, jak to wszystko można, nic ze sobą mieć nie trzeba i w ogóle. A w praktyce wyszło, że pozycja jedna, zzo nie ma szans, gaz, także w niezłym szoku wtedy byłam Wesoly

Jadzia

Gratulacje dziewczyny!

siabasz

Cześć wszystkim:)
Przepraszam, że tak zniknęłam ale po porodzie wiele się u mnie działo. Przy dwójce dzieci ciężko znaleźć czas na internet. Teraz córa w przedszkolu, synek śpi, w domu ogarnięte więc chwila się znalazła.
Jeśli mogę to z chęcią podzielę się z Wami wspaniałym przeżyciem jakim były narodziny naszego synka. Może też ostrzegę niektóre przyszłe mamy aby zwróciły na pewne rzeczy uwagę.
Za miesiąc minie rok od tego wspaniałego dnia jak i pełnego niepewności.
Było tak:
28.01. o godz. 10:00 przyszła do mnie położne. Zbadała brzuch, sprawdziła tętno. Wszystko ok. Powiedziała, że na jej oko to brzuch jest b. nisko i że nie dotrwam do 16.02. Tego samego dnia o ok.15:00 odszedł czop. Położna powiedziała, że akcja może rozpocząć się w przeciągu doby. To były prorocze słowa bo dokładnie o 15:00 następnego dnia zaczął napinać mi się brzuch co 10 min. Miałam pewne przeczucie ale skurcze nie bolały więc wszystko robiłam jakby niby nic. Przed położeniem córy spać powiedziałam jej, że przyjdzie taki dzień, że będę musiała iść do szpitala rodzić dzidziusia i że zostanie z tatą, babcią itd. a jak urodzę to wrócę z dzidziusiem. Miała 2,5 roku. Przyjęła do wiadomości i uśpiłam ją. Tego wieczora po 21:00 napisałam do położnej smsa o skurczach. Oddzwoniła i powiedziała, że mam natychmiast jechać do szpitala bo po pierwszym porodzie mogę mieć inny próg bólowy i nie czuć tych skurczy tak jak powinnam. Gdy moja mama przyjechała do naszej córy to mu pojechaliśmy do szpitala. O ok. 23:00 podłączyli mnie do KTG, które wykazało czynną aktywność skurczową, zbadali 2 cm rozwarcia. Potem USG i silny skurcz przy schodzeniu z fotela, który zwiększył częstotliwość lekkich skurczy do 7 min. Od 1 szej w nocy byłam już na sali porodowej. Zaliczyłam 3 nieudane próby wkucia wenflonu - bo niby zrosty. Potem bolesny zastrzyk w pupę (miesięczny krwiaczek i 3 miesięczny ból pośladka). Co jakiś czas badanie - brak postępu. Mąż nabierał siły na kanapie. Rano, na nową zmianę przyszła położna, znajoma mojej mamy. To ona wzięła mnie w obroty. Kazała zjeść śniadanie i nabrać siły na akcje. Podłączyli oksytocynę. Potem dali głupiego jasia - nigdy więcej. Przy 6 cm przekuli pęcherz. Nic wielkiego to nie dało. Po 12:00 miałam już bardzo bolesne skurcze. Przed 13:00 miałam już lekkie parte ale położna nie stwierdziła rozwarcia. Przy skurczach zaczęło mnie boleć spojenie. Uparłam się, że to na prawdę parte skurcze i że bardzo mnie boli to spojenie. Położna mnie zbadała i stwierdziła, że synek nie może zejść niżej bo główką napiera na spojenie. Próbowała go ustawić. Najpierw położyłam się na prawy bok - nic, później kazała na lewym. I przy skurczu tak mu pomogła, że prawie wyskoczył. Zawołała na pomoc. Ledwo założyła drugą rękawiczkę i urodziłam główkę a po kilku kolejnych synuś był już z Nami. Była to 13:25. Wspaniale było usłyszeć jego pierwszy krzyk. Potem nie płakał i to mnie zmartwiło. Widziałam jak położna go pociera. Był cały siny. Zabrali go na zważenie (3130 g) i zmierzenie. Czułam, że coś jest nie tak. Przynieśli mi go zawiniętego ale zaznaczyli, że tylko na chwilę. Był cały siny, z buźki wylatywała pianka i jakoś dziwnie oddychał. Kazałam im go zabrać i mu pomóc bo coś jest nie tak. Mąż poszedł z nimi. Potem wrócił i powiedział, że synuś ma problem oddychaniem i dali mu maseczkę. Po godzinie pobytu na porodówce zawieźli mnie do niego. To była okropny widok. Był taki malusi. Pełno rurek, wenflony, maseczka na buzi wtłaczająca powietrze i aparatura pokazująca saturację 80%....Miałam go 9 m-cy pod sercem i nie mogłam go nawet dotknąć. Zbadali mu krew i wykazało, że ma CRP 60 wskazującą na jakieś zakażenie. Miał problemy oddechowo - krążeniowe... Każdy się mnie pytał czy ostatnio nie chorowałam na coś. Nic mi nie było prócz lekkiego kataru na początku stycznia... Dali mu antybiotyk. nikt nie wiedział skąd taki stan Małego. Urodził się 30.01. a w domu był dopiero 08.02. To były najdłuższe dni mojego życia... Udało mi się utrzymać laktację z czego bardzo się cieszę Wesoly

Od tamtej pory ciągle trzeba było go obserwować. Mata bezdechów po łóżkiem itp. Niedawno mąż mi powiedział, że nie wszystko mi mówił. Że lekarze stwierdzili u niego bardzo poważny stan i że walczył o życie...

Po 6 tyg. od porodu moja ginekolog stwierdziła, że wg niej to do zakażenia musiało dojść podczas badania gdy przyjechałam do szpitala patrząc na jeszcze nie tak wysokie CRP... Tak samo uważam i myślę, że za długo mnie trzymali z tymi lekkimi skurczami... Bóg jeden wie dlaczego tak się zdarzyło ...Na szczęście już to wszystko za nami Wesoly

Mam nadzieję, że opisałam w miarę składnie Wesoly

pozdrawiam wszystkich

mamma

Miśka gratulacje Wesoly

Busola

siabasz, a teraz już wszystko dobrze?

siabasz

tak, teraz już wszystko dobrze Wesoly

dziękuję.

heidi

O matko

Dobrze, że się wszystko dobrze skończyło!

klocia87

Ciężkie doświadczenie...bardzo współczuję, ale najważniejsze, że dzieciątko zdrowe, a o trudnych początkach na szczęście nie będzie pamiętać Wesoly

inhibitor

U mnie było ekspresowo. Zaczęły mi się skurcze, ale stwierdziłam, że ostatnio dwie doby miałam przepowiadające, więc to pewnie nie to (głupia ja). Poszłam więc do sklepu (ok.800 m), po drodze zaczęły być regularne co dwie minuty. Wracając do domu stwierdziłam, że jak to to, to jestem kretynką wszechczasów Wesoly

po czym wróciłam wypiłam herbatę i skurcze się wyciszyły na 1 h. Potem już była krótka piłka, skurcze się na nowo rozkręciły. Oznajmiłam małżonkowi, że to już. Wezwałam opiekę dla M. I jak zajechałam na IP, to doktor oznajmił mi, że rodzimy teraz i już Wesoly

cała akcja na sali zajęła godzinę. Dobrze, że mam blisko do szpitala Wesoly

Mąż trollował mnie potem zdjęciami po pierwszym i drugim porodzie. Po pierwszym wyglądałam jak zwłoki, które z nieznanych nikomu przyczyn mrugają, po drugim siedziałam sobie uczesana i wyprostowana i karmiłam młodego. Ale kto by się tam zdążył zmęczyć przez godzinę

Miśka

Hahaha

Znam to znam Wesoly

ekspresowe porody są super! Wesoly

krówka

wow zadroszczę Wesoly

takiej akacji.

inhibitor

BTW dopisuję się do listy drżącej z kim zostanie pierworodny, my mieszkamy ponad 150 km od bliższych rodziców. Porodem nie stresowałam się w ogóle. Byle miał kto M. przypilnować/odebrać ze żłobka etc.