..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

kukułka

Można anonimowo, ja zawsze tak trafiałam. To nie sekta, zę musi byc guru. Jesli jest tak, zę ktoś kogoś wprowadza, to najczęsciej na spotkania zamknęte typu małe grupy modlitewne, gdzie ludzie spotykaja sie np co tydzień, czytają razem Pismo i dzielą sie refleksjami, czasem nawet bardzo osobistymi. A Poza tym, gdy ktos wperowadza, objasnia niektóre rzeczy, przebieg spotkania itp, jest łatwiej, człowiek nei czuje sie jak ufo. Z mojego doświadczenia wynika, zę jesli juz było sie w jakiejś wspólnocie, to potem w żadnej nie czujesz sie jak ufo, co najwyżej uczysz sie nowych form modlitwy lub nieco innego przebiegu spotkania. Jak sie zetkniesz z charyzmatami, to juz nic Cię raczej nie zdziwi. No chyba że przypadek zniewolenia czy opętania, ale to wtedy da się wyczuć.

Triss

oczywiście, że nie sekta.ja tez nie byłam żadnym guru. poprostu po tylu latach orientuję się mniej więcej jak to działa.
spotkanie. o których wspomniała Kukułka to właśnie te otwarte spotkania na które kazdy moze się wybrać. czasem sa to Mszę Święte w wersji charyzmatycznej, czasami spotkania modlitewne. Podczas całonocnych czuwań bywaja i pantomimy i przedstawienie historii zbawienia przez grupę teatralną. sa godziny świadectw. Różne rzeczy dziwne i ciekawe.
zastanów się, co najbardziej chciałabyś zobaczyć i pod tym kątem przeglądaj "oferty" okolicznych wspólnot.
ja osobiscie najbardziej lubię całonocne czuwania Wielkanocne.
zaczyna się liturgią wody i ognia w Wielką Sobotę wieczorem, a kończy się Mszą rezurekcyjną nad ranem w Wielkanoc. O ile to blizsze pierwszym chrześcijanom niż dwie oddziele Msze w parafii...

kukułka

Dla porównania, co jest otwarte, a w co lepiej byc wprowadzonym, polecam stronę [link widoczny dla zalogowanych] Jako przykładową. Podobnie działą większosc wspólnot.
To akurat jest strona wspólnoty, w której bywamy obecnie z mężem (co miesiąc w Częstochowie)

Maria

8 lat nalezalam do ruchu Swiatlo-Zycie, byly to najlepsze lata mojej mlodosci. Zawsze moim marzeniem bylo aby po slubie plynnie przejsc do Domowego Kosciola. Niestety wraz z poznaniem mojego Lubego, zaczely sie pytania i watpliwosci dotyczace teorii, ktora przez te lata bdb poznalam. I nie potrafilam dalej byc we wspolnocie. DK to m.in NPR jako styl zycia, baaardzo "lmm", i duzy nacisk wlasnie na NPR jest tam kladziony. Nie moge udawac, ze NPR mnie zachwyca, ze uzyskalam odp na moje pytania, ze wierze w nauki Kosciola o malzenstwie bez zastrzezen. I wiarze sie z tym moj najwiekszy problem. Moje sumienie ksztaltowane bylo przez te wszystkie lata na "tak tak" "nie nie", "Badz zimny lub goracy". Na konkretna walke z grzechem. I teraz kiedy w malzenstwie faza II wyglada roznie, a ja nie moge, nie chce i nie bede nazywac grzechem okazywania mezowi milosci w tej fazie Yellow_Light_Colorz_PDT_02

to czuje sie jak wyrzutek. Bo KK nazywa to grzechem, wiec wg mojego sumienia powinnam sie z tego spowiadac, zalowac za to i starac sie juz nigdy wiecej.... ALE JA NIE ZALUJE! I NIE CZUJE BYM ROBILA ZLE. i chociaz baaardzo tesknie za Jezusem w Komunii :sad: , nie wiem jak rozwiazac to wszystko. Sumienie mam w ostrej wersji lmm, rozum dosc liberalny.

kukułka

Ja bym kształtowąła sumienie tym , co mówi mi rozum, ale to tylko mój punkt widzenia.

Dona

dzieki Maria...
w kontekscie tych rozmów,
chodził mi po głowie ten fragment własnie......."badaj bys był zimny albo goracy...."

a a czuje ze jestem.. ............letnia

a pod tymi słowami....

kukułka

Nie. jedno nie ma związku z drugim

juka

poczytałam sobie uważnie wasze opinie, dzięki Smile

. myślę że mój życiowy charyzmat jest bliższy ewangelicznej Marcie niż Marii Mr. Green

...
moje pytanie właściwie wzięło się stąd, że mam jakieś negatywne skojarzenia z tymi ruchami - a nie mam doświadczeń osobistych. od dłuższego czasu zauważam np. taką prawidłowość, że jeżeli jakaś osoba z problemami psychicznymi odnajduje się w jakiejś wspólnocie, to napewno jest to któryś z ruchów charyzmatycznych - absolutnie nie chciałabym żeby ktoś z was brał to do siebie! po prostu mówię o faktach jakie zauważam. jedna z takich wspólnot w mojej okolicy działała sobie nawet bez kontaktu z kapłanem (choć za jego zgodą) i skończyło się to naprawdę źle.
bliżej działania niż kontemplacji wydawał mi się właśnie DK - tu z kolei mam jakieś niemiłe skojarzenia z konkretnymi osobami w parafii. prawdopodobnie źródło mojego oporu jest we mnie samej, ale słowo daję że nie wiem gdzie Confused

Triss

do Dony - oczywiście, że nie owocuje. może owocować kształtowaniem sumienia w zgodzie z umysłem (jak u mnie) ale tez nie musi. to wszystko sprawy indywidualne.

do Juki - być może spotkałas osoby z zaburzeniami psychicznymi, wywodzące się z ruchów charyzmatycznych, ja tez spotkałam, nawet w mojej dawnej wspólnocie
ale z drugiej strony - charyzmatyczne doświadczenia pomagają mi pracy terapeutycznej, a wiedza psychologiczna i pedagogiczna zawsze pomagała mi ewangelizować.

ogólnie: we wczesnej młodości 12-15lat nalezałam do Ruchu Światło - Życie. była to jedyna forma wspólnoty, jaką wtedy znałam, więc trwałam, bo wspólnoty potrzebowałam jak powietrza.
kiedy jednak SNE pojawiła się na horyzoncie - byłam juz na rozdrożu, wiedziałam, ze oaza jest dla mnie za mało aktywna, nie odnajdywałam się w niej z własnym chrakterem oraz częściowo tylko odkrytymi darami.

podziwiam tych, którzy płynnie przeszli z młodziezowj oazy do Domowego Kościoła. ja na tej samej zasadzie chciałabym naleźć jakąś "dorosłą" kontynuację mojej młodzieżowej (nie istniejącej już) Szkoły Nowej Ewangelizacji.
bo taka praktyczna ewangelizacja jest tym, co chrześcijański terapeuta lubi najbardziej Yellow_Light_Colorz_PDT_02

kukułka

Triss

mówiłam, że ja będę pisać, a Ty dopowiadać lub ewentualnie poprawiać, jak trezba. ale nie trzeba Yellow_Light_Colorz_PDT_06

cieszę się

juka

Triss

wybacz, nie wyraziłam się zbyt jasno. nie ewnagelizuję w pracy, tylko dzięki "naukowej" wiedzy łatwiej było mi ewangelizować na kursach SNE, które po to były.
zdaję sobie sprawę, że mówienie o Bogu osobom, które przyszły po poradę "psychologiczną", nie "duchową" mogłoby jeszcze bardziej zniechęcić taką osobę do chrześcijaństwa.

kukułka

Juka, ale mozna mówic o Bogu, nie używając tego słowa. W pracy chodzi o to, by czynic ogrom dobra. A jesli pacjent myslacy, to w którymś momencie sam dojdzie, jak ogrom dobra i wyciąganie dobra ze zła (bo na tym polega terapia), ma sie do boga. nie trezba mu tego mówić.
A ze zaburzeni trafiają do takich wspolnot? -nie dizwota, bo tma jest KLIMAT, oni się czuja akceptowani, dzieje sie na takich spotkaniach wiele rzeczy dziwnych i wtedy oni mają wrażenie,z ę nei odstają od normy, ale dobra wpólnta szybko rozezna, co jest działaniem Ducha, a co juz fanantyzmem itd.

Triss

[quote="juka]

ja się zastanawiam po prostu,jak to jest, że osoba zaburzona najczęsciej trafia akurat do ruchów charyzmatycznych - co ją akurat tam "ciągnie"?
[/quote]

do tego trzebaby rzetelnych badań. studium indywidualnego przypadku. a takich przypadków kilkanaście lub kilkadziesiąt.
my z Kukułką znamy kilka takich osób, Ty znasz kilka, ale trudno na ich podstawie wyrokować o przyczynach.