..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

ika

Bebe też myślę że nie wstyd przyjąć w takiej klitce małej. Księża po akademikach też chodzą i gorsze warunki oglądają

strzyga

Nas zaskoczył chyba 2 lata temu. Podszedł do naszych drzwi dokładnie w tym samym czasie co my, bo właśnie z wyjazdu wracaliśmy.

Sąsiedzi odprowadzali go do nas i się sprawili, bo w ciągu minuty przynieśli nam świece, wode święconą, kropidło - wszystko co potrzebne, a ja ogarnęłam w tym czasie chatę.
Nie widzę powodu dlaczego by nie przyjąć księdza, mimo że wtedy po prostu mieszkaliśmy ze sobą.

Smużka

strzyga

Wiesz co? po tym, co napisałaś dla mnie jesteś po prostu hipokrytką.

Aniąt

rozumiem zatem, ze slub katolicki i komunia swieta podczas niego to tez nic... smutne to, bardzo smutne...

a tyle jest malzenstw niesaramentalnych łaknących komunii.. Smutny

buba

W sumie to nie nasza sprawa Smużko, ale jednak wiele razy poruszałaś sama temat swoich rozterek, więc mnie też to wszystko dziwi.
Tzn. dziwi mnie ten ślub kościelny, bo po prostu nie rozumiem do czego właściwie był Ci potrzebny.
Pewnie teraz poczujesz, że Cię atakujemy, ale sama napisałaś o tej kolędzie, zresztą nie mnie oceniać.
Tak jak pisze Aniąt, smutne to jest.
Miałam nadzieję, że po ślubie jakoś się odnajdziesz w KK.

fresita

to prawda wiele jest małżeństw niesakramentalnych, które by dużo oddały aby móc się cieszyć Eucharystią...ale jest też wiele par takich, które mając możliwość ją lekceważa...przykro musi być Jezusowi Smutny

kukułka

Smużka

Jak łatwo umiecie oceniać, nic tak naprawdę nie wiedząc.
Jest cały, dość obszerny wątek, trwajacy wiele miesięcy pisania na bieżąco. Tam pisałam, co czuję i jak bardzo ślub kościelny wydaje mi się niezgodny z moją postawą. Tam pisałam o tym, jak po długich rozmowach (ustnych i mailowych) z wieloma zakonnkami, w tym o. Pilśniakiem i o. Knotzem, zostałam przekonana do słuszności takiego ślubu.
Wzięłam go, bo wierzę w Boga, bo potrzebowałam Bożego błogosławieństwa, żeby ufać w trwałość naszego małżeństwa.
Jestem osobą na swój sposób wierzącą. Modlę się codziennie, zwłaszcza w ostatnich miesiącach, kiedy tak mi ciężko w naszej sytuacji małżeńskiej (dzieci itd).
Ale najlepiej wrzućcie mnie do jednego wora z tymi, co biorą ślub dla kiecki. W sumie wisi mi, co myślicie, ważne, że ja wiem, że to była przemyślana i dobra decyzja.

Koniec OT z mojej strony.
Zainteresowanych zapraszam do mojego ślubnego tematu.

Smużka

P.S. Następnym razem powiem, że zrobiłam to dla tradycji, kiecki i ładnej ceremonii. Nie jest to prawdą, ale żeby opisać prawdę musiałabym chyba książkę napisać. W jednym zdaniu się nie da. W moim temacie trochę już się udało, ale pewnie Wam się nie zechce przeczytać i za pół roku, rok znów usłyszę te same zarzuty.
Zdaje się, że Aniąt już mi zarzucała hipokryzję w kwietniu bodajże, albo jakoś tak.. Odsyłałam do swojego tematu, żeby tam ewentualnie dalej rozmawiać, ale skoro znów padają podobne słowa, to przypuszczam, że przebrnięcie przez temat było zbyt czasochłonne.
A ja nie chcę, nie mam siły i nie umiem za każdym razem tłumaczyć, jak było naprawdę. To strasznie skomplikowane i nie da się tak w ciągu krótkiej chwili, skoro mi samej dojście do decyzji zajęło wiele miesięcy, tysiące godzin rozmyślań, wiele nieprzespanym zupełnie nocy, wiele godzin rozmów z duchownymi, rodziną, znajomymi i Wami tu na forum (w moim temacie właśnie)..
Dlatego następnym razem nie będę się tłumaczyć. Ważne, że ja sama mam czyste sumienie w tej kwestii.

Karafka

smuzko

czekalam znow na ze teksty o twojej hipokryzji...jak latwo oceniac!

ja nie wiem, smuzka tygodniami pisala jak to jest, jak sie czuje, jej watek ma pare stron, ktos to czytal...ale nie, jasne. trzeba jej w twarz dac.

buba

Ja wątek czytałam i wydaje mi się, że nie napisałam czegoś co "daje w twarz".
Ktoś coś pisze, ktoś to ocenia (przez własny pryzmat) i pisze.
Mimo wszystko nie jestem Smużką i mnie trochę to wszystko dziwi (raczej to nieprzyjęcie księdza, bo to chyba nie jest jakiś wielki wysiłek, nawet nie musi od razu znaczyć, że człowiek identyfikuje się z KK).
Przepraszam Smużko jeśli Cię uraziłam.
Rzeczywiście nie pamiętam dokładnie Twoich rozterek...

Smużka

Mój wątek ma 37 stron, więc trochę czytania jest. Mruga

Księdza nie przyjmuję, bo nie widzę takiej potrzeby, ani żadnego powodu, dla którego miałabym to robić.
Nawet nie posiadam białego obrusa (ani żadnego wolnego stołu. Na jedynym, jaki mamy stoi komputer i kwiaty doniczkowe). W ten konkretny piątek byłam sama i akurat w trakcie trymowania westa. Otworzyłam księdzu w swoim roboczym fartuchu, z trymerem w dłoni, zostawiając psa samego na stole (uwiązanego na szubienicze, jakby zeskoczył, to by się powiesił).
W mojej świadomości jest zakodowane, że jak ksiądz przychodzi, to trzeba posprzątać, nakryć stół białym obrusem, mieć krzyż, świecę i ewentualnie wodę święconą. Tak zawsze było u rodziców. No i w kopertę wypada dać.
To dla mnie kłopot i za dużo zachodu, jak na coś, co wydaje mi się zupełnie niepotrzebne, w czym sensu żadnego nie widzę.

Świadków Jechowy też bym nie wpuściła, jakby chodzili. Bo po co?

kukułka

smuzka, znam Twoj watek ślubny od dawna, bo czytalam go na bieżąco.
Mnie (nie pisalam przeciez o hipokryzji!) nie chodziło tu o kwestie ślubu tylko konkretnie o niechodzenie na Msze i do Komunii. Nic więcej.

Smużka

kukułko,
jak mi napisał jeden mądry zakonnik (o. Mogielski). Bóg nie cieszy się z niewolników w Kościele. Gdybym chodziła ze względu na szantaż emocjonalny (ból Jezusa, czy śmierć w wiecznym potępieniu), nie cieszyłoby Go to.