..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Maria

Dajcie dobra rade jak poskromic 7latka Mruga

ktory zachowuje sie jak glupia ges, nie dociera do niego po 6 razy a ciagle buja w oblokach najwyrazniej. A tyle lat bylo w miare spokojnie Laughing

Ze 2

Bo bunt 5latka tez byl efektowny.

kukułka

zagrozić konsekwencjami. Ja tak robiłco w szkole ale w domu to wiadomo inna relacja może się nie sprawdzić

Maria

Grozenie konsekwencjami splywa po nim, mimo tego ze wie bardzo dobrze jak skonczy Mruga

Podobnie nie reaguje na przywileje, ktore moglby zgarnac. Mysle, ze gdyby nie konsekwencja, milosc i czas i uwaga itp jakie mial te wszystkie lata to byloby jeszcze gorzej (patrze na jego kolegow).

channel

Przeczytałam tą strasznie długą dyskusję. Jak na razie jesteście (WSZYSCY) młodymi rodzicami. Fresita, Fiamma, Kukułka, Espree, chylę czoła przed Wami za to, iż w tak młodym wieku (rodzicielskim) odczytujecie pragnienia dziecka.

W przeciwieństwie do Was jestem "starą matką" z 2 dużych już dzieci. Wychowaywanych w różny sposób. Syn - obecnie 18 latek (tak, tak, Mati już niedługo kończy 18 Very Happy

) karmiony "na godziny" 6,9,12,15,18,21,24 i KONIECZNIE 6 godzinna przerwa nocna! Taki był w tedy zwyczaj, tak doradzali pediatrzy i położne, i tak PRZYNOSZONO mamom dzieci do karmienia po porodzie. Frejdo- byłam takiego samego zdania jak TY. Nosić z umiarm, brać na ręce tylko w tedy gdy płacze (Mati był spokojnym chłopcem). Kiedy mi mama zwróciła uwagę, iż dzieci się nosi i przytula, odpowiedziałm że to moje dziecko i będę wychowywała jak chcę. EFEKT - 2 operacje przepuklin - wcale długo nie płakał - czasami jak byłam w łazience czy musiałam coś zrobić. Ale to pikuś, ważniejsze wyło później Crying or Very sad

Mój syn, grzeczny, bawiący się SAM, nie zawracający gitary rodzicom, wg Was Frejdo i Pinky - nie przyzwyczajony do noszenia i innych dobrodziejstw, zaczął mieć problemy z samooceną a w konsekwencji - gorsze stopnie, brak kolegów (zwsze w sytuacjach konfliktowych się wycofywał), wyrównywanie "braków jukowego barłogu", noszenia, całowanai czy choćby tulenia przed snem. Sam chodził grzecznie spać i NIE DOMAGAŁ się mojej obecności, czytania bajek, opowiastek - BO NIE WIEDZIAŁ ZE TAK MOZNA, nie miał NAWYKU SPĘDZANIA CZASU W TAKIEJ BLISKOŚCI Z MAMĄ I TATEM. Moja własna z nim terapia - trwała 6-8 lat (trwa chyba do dziś Sad

) i nie wiem czy kiedykolwiek wyrównam mu te braki. Smutny

Jest młodym człowiekiem o obniżonej samoocenie, nie umie się bronić i przeważnie wszystkie winy świata bierze na siebie. Być może gdym posłuchała kiedyś swojej mamy byłoby inaczej.

Moje 2 dziecko Ola - prawie 13 lat. Noszona, nie wiem może i 10 godzin na dobę!!! Do 12 miesiąca prawie nie schodząca z rąk, nazywana przez innych członków mojej rodziny - "kiler" Chust nie było więc nosiłam na biodrze. Mój tata (mama już nie zyła) pytał czy ja prócz tego że noszę, lulam, całuję gadem z niemowlakiem robię coś jeszcze. Z całą szczreością odpowiedziałam że "rzadko". Zaczęła chodzić w 12 miesiącu i....skończyłam noszenie. Wszędzie chciała iść sama. Owszem, na spacerach, czy dłuższych wyprawach (OLa nie znosiła wózka bo umiała leżeć tylko na brzuchu, ech, szkoda że nie było chust) braliśmy ja "na barana". Z tego przytulania przed snem, przeszliśmy potemdo bajek, opwiastek, teraz do rozmów o "życiu", dojrzewaniu, chłopakach, miłości. W nocy jak się budziła, przychodziła do nas i spała z nami. Obecnie już nie przychodzi od wielu lat, ale jak mąż ma nocki - śpimy we dwie i obie to lubimy. Jest przebojowa, wrażliwa, mądra, otwarta na ludzi, zupełne przeciwieństwo Mateusza.

Szkoda, ze 18 lat temu studiując pedagogikę, zapoznałam się tylko z psychologią dziecka w młodzszym wieku szkolnym. Smutny

Teraz po studiach podyplomowych z roszerzoną psychologię dziecka, własnymi obserwacjami, wiem iż dziecko potrzebuje MIŁOŚCI w każdym wymiarze 24h/doba i 7 dni w tygodniu. Kiedyś liczałam SWOJE racje - wyspanie, zjedzenie śniadania, obiadu, zakupy.... teraz patrzę na syna i żal mi iż JA byłam wtedy ważniejsza niż ON. Teraz już się wyspałam, najadłam....i .....

Sorry za taki długi post, ale może któraś mama naprawdę trochę pomyśli zanim stwierdzi iż dziecko "przyzwyczai się" do MIŁOŚCI. Bo w noszeniu, lulaniu i nieustannym byciu z maleństwem wyraża się MIŁOŚĆ.

walecznaS

channel

Waleczna - PRZEPRASZAM

, i chyba Novvą tez ( tyle stron i umknęły mi niki osó mniej piszących Wink

Jakbym pominęła jeszcze kogoś to tyż przepraszam

Ja nie spałam z moimi dziećmi, tak na marginesie ani z Matim ani z Olą. Ola zaczeła przyłazić do nas do łóżka jak poszłam do pracy ( miał 1 rok i 3 mies.) tak pewnie rekompensowała sobie brak mamy.

Tak tak NAWYK

Bo każde dziecko chce być przytulaea i te co się wyraźnie tego domagają i te które nie ( z różnych przyczyn) - takie to ja bym chętnie tego nauczyła.

walecznaS

novva

channel

kukułka

i Dracene też dołączyć by trzeba. ja tu z kolei wyraze wdzięczność fiammie i juce które mi przetłumaczyły co nieco w temacie błędności nieprzyzwyczajania dziecka do usypiania go przez rodzica i długiego karmienia. A Dracena mi powiedziała co to takiego chusta. I wtedy poczułam ulgę. Że gdy moje dziecko płacze bo znów chce na ręce albo pierś to to nie jest nienormalne uzależnienie. Że to jest normalne i nie muszę z tym walczyć a wyrzuty sumienia które wtedy spontanicznie miałam, mają rację bytu i z nimi też nie mam co walczyć. - nikt we mnie tych wyrzutów nie wzbudzał. Miałam je po prostu gdy np 6 godz non stóp dziecko odkładałam do łożećzla byle tylko samo zaśnelo a w końcu się poddałam i dałam pierś. I też miałam wyrzuty sumienia że rozpuszczam dziecko. Kiedy przeczytałam kilka info o rodzicielstwie bliskości zaczęło mi się to układać w całość, przestałam się miotać i odetchnęłam. Dziś już od początku wiem jak chce wychowywać 2. dziecko. W bliskości bez umiaru. Tak właśnie bez umiaru narzuconego sobie i dziecku. Chce mamę to ma. A i mama ma dzięki temu więcej czasu i więcej w domu zrobione. Tak więc dziękuję wam dziewczyny raz jeszcze.

Frejda

channel, to wszystko jest takie płynne. Nie ma pewności, że zachowanie syna to wynik nienoszenia, przytulania. No chyba, że wcale go nie nosiłaś. Uważam, że Iza ma bliskości, czyli noszenia, przytulania, całowania tyle ile tego potrzebuje i uważam, że tak jest dobrze.

Ja też nie byłam noszona, a mam bardzo wysoką samoocenę, podobnie jak moi bracia, to raczej wynik wychowania, moim zdaniem.
Podobnie dzieci bratowej, samodzielne od małego, a swoją wartość znają.

A tak w ogóle, to uważam, że jest to jałowa dyskusja, przecież wiadomo, że nikt z nas nie krzywdzi dziecka. I zapewnia mu jego potrzeby bliskości.
Bez sensu, że zrobił się w tym wątku taki kocioł i niemiła atmosfera.

Trulek

micelka

Moja teściowa opowiadała, że swoje drugie dziecko wychowywała tak, że spędzało cały dzień w łóżeczku, tylko co 3h brała ją na ręce aby przewinąć i nakarmić. Twierdziła, że zajmując się starszym dzieckiem (moim mężem) i domem nie miała czasu, żeby zajmować się non stop młodszym.
Nie mogłam w to uwierzyć na początku, ale tak było... A szwagierka to mądra i fajna dziewczyna, chociaż na wychowanie dzieci ma pogląd taki sam jak teściowa Mruga

walecznaS

novva