..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Justek

co ciekawe na czyjąś krew mogę patrzeć a moja mnie osłabia

a jak już pani pielęgniarka zaczyna gmerać w żyle bo krew nie leci to już po mnie

Dlatego jak już wchodzę do zabiegowego to od progu mówię że ja jestem problemowa i że nie mają się mną za bardzo przejmować

Najgorsze było zakładanie wenflonu W mur

ale to nie w ciąży, bo wtedy chyba żyły są większe i ciśnienie lepsze i nie ma problemu, tylko przed zabiegiem. Pielęgniarka dwie godziny próbowała mi założyć, już nawet niemowlęcy wenflon przyniosła a mi żyły i tak pękały

przepraszała mnie bardzo a ja starałam się w żart obrócić bo wiem że kobieta robiła co mogła a moje żyły były wredne.

lisc

To ja już też się nauczyłam od progu mówić, zawsze kładę się na kozetkę do pobierania, odwracam głowę i jeszcze zamykam oczy tłumacząc - zawsze jak do tej pory miłym dla mnie panią - że nie mają się mną przejmować, one są na pewno świetne tylko ja stuknięta

Justek

Lisc, ja też zawsze mówię że to ze mną jest nie tak

i myślę że dzięki temu zawsze są dla mnie miłe panie

u mnie w ośrodku to już od progu mnie poznają i się śmieją i zawsze zagadują byle pierdołami bo wiedzą że wtedy moja krew lepiej współpracuje

Zaraz dostaniemy za OT

Przepraszamy już kończymy! Wesoly

ale ogólnie fajnie znaleźć "przyjaciół w niedoli"

lisc

Jaki OT, przecież krew to nieodłączny element porodu

Dobra, to już też zmykam, jeszcze nawet w ciąży nie jestem Mruga

oswajam temat Mruga

brain

lisc, no to możemy założyć klub oswajaczek porodu, bo też intensywnie podczytuję ten wątek, żeby mniej więcej (bardziej mniej, jak więcej Mruga

) wiedzieć czego się można spodziewać, bywa że jestem przerażona i weryfikuję na nowo swoje chęci posiadania potomstwa

ale na szczęście instynkt nie daje o sobie zapomnieć i z planów dzieciowych nie zrezygnuję Mruga

ewcia87

No, ja przeczytałam wątek dopiero z dwiema kreskami na koncie Cool

ale cokolwiek mnie czeka, jakkolwiek by mnie perspektywa nie przerażała (nie będę udawać, że tak nie jest

) i tak bym tego nie zmieniła Wesoly

Byle przeżyć, jednak większości się udaje, to może i nam się uda...

...ostatnio mnie mnie poraziła taka absurdalna świadomość oczywistej prawdy, że na świecie są miliardy ludzi i oni wszyscy się (skutecznie) urodzili. A do tego miliardy tych, których już nie ma. Pocieszające Mruga

fiamma75

Też nie ufam lekarzom (poza wyjątkami) - zbyt wiele także najbliższych dotknęło zignorowania czy rutyna.
Sama wiem, że oxy miałam podaną niepotrzebnie (i niestety większość kobiet też tak ma), bo położnej nie chciało się czekać - poród postępował choć powoli, ale było w miarę ok. Od podania oxy to była trauma.

koszatniczka

Ja się nie wypowiem, bo opis porodu Hermiony był jak z horroru... a w ogóle - czy macie tak, że w waszych rodzinach mówi sie o porodach? W sensie miałyście taki opis od jakiejś ciotki czy siostry?

ewcia87

U mnie chodziły słuchy o porodzie jak z horroru mojej ciotki - ma jednego syna, chłopak ważył ponad 4,5kg, a ordynator był zwolennikiem porodów naturalnych za wszelką cenę... nie wiem czy z ułożeniem też było coś nie tak, ale sam poród przebiegł koszmarnie, ciotka ledwie przeżyła, kuzyn też podduszony, miał problemy (ataki padaczki i takie tam). Więcej dzieci nie zdecydowała się mieć...
A mamę i babcię wypytywałam dopiero jak się już trochę zapoznałam z tematem Mruga

ika

U mnie w rodzinie tak. Znam duzo opisow porodow, zwlaszcza bliska rodzina, babcie jak rodzily rodzicow, mama nas, ciocia, ale znam tez opisy nawet niektorych sasiadek Mruga

Polly

U nas nie chcą mówić. Mama miała planowe cc, więc nie ma czego opowiadać, a inni jakoś unikają tematu.

brain

ja podpytam jak sama będę w ciąży, na razie nikt o tym nie rozmawia bo i nie ma po co - mamy ujemny przyrost naturalny w rodzinie, temat czeka uśpiony Mruga

mamma

u nas się mówiło w rodzinie ale bardzo ogólnie o porodach Wesoly

może temu, że traumy nikt na szczęście nie miał, porody były wspominane pozytywnie Wesoly

znam nawet relacje z porodu mojej prababki jak rodziła babcie w czasie wojny, sama w domu, mąż ze starszą córką poszedł szukać pomocy i udało mu się dopiero na drugi dzień gdzieś znaleźć akuszerkę i z nią wrócić, oczywiście już długo po porodzie Mruga

lisc

a u nas się jakoś nie opowiada o porodach, ale może też przez to, ze sama się nie wypytywałam, a to chyba nie jest temat do kawki na imieninach Wesoly

owszem, bólu się boję, ale bardziej tego, że mam te skłonności do zasłabnięć przy pobieraniu krwi no i to zaszkodzi dziecku, a w ciąży częstego pobierania krwi nie uniknę

babajaga

ja od dziecka w czasie pobierania krwi patrzyłam na strzykawkę, nawet jak panie mówiły "patrz na mamusię" i wcale mnie to nie ruszało.
O porodzie słyszałam kiedyś od cioci, która jakoś nie chciała się za szybko wybrać do szpitala i omal nie urodziła obierając jeszcze ziemniaki na obiad

Moja teściowa też mi opowiadała o swoich porodach, a mama jakoś nie. Ja jestem z cc.