..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

micelka · Wysłany: Pią 20:24, 30 Mar 2007 Temat postu:

Aż się niedobrze robi, żywy,czy zmarły, wszystkich chcą rozliczać

micelka · Wysłany: Sob 23:07, 31 Mar 2007 Temat postu:

Właśnie skończyłam czytać tę książkę.

Może ktoś z Was czytał i podyskutuje ze mną na ten temat?

Niania · Wysłany: Sob 23:46, 31 Mar 2007 Temat postu:

a warto po nią sięgnąć?

micelka

Karafka

zbnam dwie dziewczyny, ktore nie chca miec dzieci. jedna jest w malzenstwie, druga w stalym zwiazku.

juka

myślę, że w dzisiejszych czasach głównie z wygodnictwa. teraz jest kultura konsumpcyjna...
teoria spiskowa: bo się boją, nie czują się wystarczająco pewni siebie, nie mają dobrych wzorców rodzinnych.

Karafka

ta mezatka nie chce, bo nie czuje w ogole pociagu, bo wie ze bedzie zla matka.
ta druga nie chce bo by ja nie bylo stac konia utrzymywac Yellow_Light_Colorz_PDT_03

kukułka

Znam. małżęństwo 11 lat po ślubie. Oboje pracują wielka chłupa, wynajmują komuś swoje dawne mieszkanie, jeżzą po różnych Norwegiach, a jej maz mówi (sam, niepytany), że boją się mieć dzieci, bo ona ma taka pracę, że może ją stracić. Ile w tym prawdy - pojecia nie mam. Są naprawdę fajni, ale pusto u nich w tym domu... mają za to Kocura ulubieńca.
I znam drugich: bajecznie bogaci, własna chałupa, mniej więcej w naszym wieku są i chcieliby, ale od roku nie mogą....Wniosek: decyzja o dzieciach nie zawsze aż tak bardzo zależy chyba od pieniędzy.

kajanna

Wydaje mi się, że są osoby, które po prostu nie mają powołania do posiadania dzieci, nie czują w ogóle takiej potrzeby, nie mają odpowiednich predyspozycji.
Ja znam taką parę (niewierzący, wolny związek z kilkuletnim stażem, mieszkają razem z jej rodzicami). Konsumpcyjny styl życia raczej trudno im zarzucić - to raczej dwójka "naukowców" siedzących w książkach, nie szastają pieiniądzmi, raczej rower niż samochód, raczej własne przetwory niż pyszności z delikatesów. Owszem, starają się "żyć pełnią życia", potrafią za kilka groszy objechać stopem pół Europy, ale nie są skupieni tylko na sobie - uczestniczą w różnych ciekawych projektach charytatywnych.
Ale ja tej dziewczyny nie jestem sobie w ogóle w stanie wyobrazić z dzieckiem. To jest taki typ osoby, której bym kota nie oddała na przechowanie. Dość zimna, strasznie rzeczowa, ogólnie "typ jakby męski" (okropne sformułowanie). Dla niej dzieci to totalna abstrakcja - nie chce i już. I może lepiej?
Bardzo mozliwe, że jest coś na rzeczy z wzorcami rodzinnymi, bo mam wrażenie, że praktykowano na niej tzw. zimny wychów.

kukułka

Widzisz, a ja tych swoich znajomych jak najbardziej sobie z dziecmi wyobrażam. Do "zimności" im daleko...

micelka

To ciekawe, co piszecie. W tej książce jest to tak przedstawione, że ta kobieta ma chyba jakiś uraz po odejściu od ojca jej matki,boi się, że sama będzie złą matką.
Ale ciekawa jestem co myślicie o takiej sytuacji, gdy ludzie przed ślubem ustalają, że nie będą mieć dzieci i po kilku latach jeden z małżonków zmienia zdanie? Tak właśnie było w tej książce. On nagle zapragnął dziecka, ona nie. I wiecie co? Rozstali się...

kajanna

Wcale mnie to nie dziwi, że się rozstali. Z takiej sytuacji, jeśli obie strony są równie mocno przekonane do swojej opcji, nie ma dobrego wyjścia. No bo jak tu zawrzeć kompromis? Chyba że ktoś się poświęci, ale trudno mi to sobie wyobrazić. Chociaż... Jeśli jedna strona ustąpi i dziecko się urodzi, wydaje mi się, że ta strona niechętna może je jednak pokochać - jest to nawet bardzo prawdopodobne. Ale jeśli stanie na decyzji na nie, to ta osoba, która chce, będzie niespełniona i może w końcu odejść.
A takie ustalenia z góry chyba nie mają sensu. W drugą stronę jak najbardziej - oboje chcemy mieć dzieci i w niedługim czasie pragnienie to planujemy zrealizować. Ale umowa, że nie? Nigdy nie ma gwarancji, że jednej ze stron się nie odwidzi.

juka

kukułka

Ja polecam też: Susan Forward: Toskyczni rodzice.

fiamma75