..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

mamma

hehe, ja mimo, że siostry ogólnie nie lubiłam to byłam o nią zazdrosna na początku, pamiętam, jak przychodzili goście i nie chciałam ich dopuścić żeby oglądali siostrę w wózku

szybko jednak jak już trochę podrosła to chciałam ją oddać koleżankom, miałam sa sąsiadkę jedynaczkę w moim wieku Mruga

a i tak patrząc z perspektywy to pierwszy błąd jaki popełnili rodzice to ze zanim sie urodziła moja siostra to wmawiali mi jak to fajnie będziemy mogły się razem bawić, a zanim to mogło nastąpić to musiało minąć sporo czasu aż podrosła, a dziecku wydaje sie to jeszcze dłużej, całą wieczność

i tak stałam potem nad łóżeczkiem i mówiłam jaką mam beznadziejną siostrę nic nie umie, potem już nie pomagały żadne tłumaczenia, że tak jest z niemowlakami i kiedyś urośnie Mruga

channel

bebe a jak jest teraz???

mamma

od kiedy z siostrą nie mieszkamy razem, czyli od kiedy ja wyjechałam na studia, nasze relacje bardzo sie poprawiły, mimo że jesteśmy bardzo różne jakoś powoli nauczyłyśmy się siebie rozumieć i teraz można powiedzieć, że jesteśmy przyjaciółkami Wesoly

może po prostu nie służyło nam życie pod jednym dachem, może dorosłyśmy Wesoly

fresita

moi znajomi mają 10 letnią różnicę wieku-syn ma 24, córka 14. Nie znam lepiej dobranego i zgranego rodzeństwa, chciałabym aby moje dzieci tak się kochały, wspierały i szanowały Wesoly

Edwarda

Cera

Mam nadzieję, że tak będzie. Licze na to.

Trulek

Wypożyczyłam z biblioteki książkę :
"Najstarsze, średnie, najmłodsze" Jak kolejność narodzin wpływa na Twój charakter. Autor : Ronald W. Richardson, Lois A. Richardson
GWP 1999.

Ciekawe...Patrząc na swoje doświadczenie zgadza się w 80 %

Justek

aż się boję co napisali o najmłodszych dzieciach

pewnie spaczone na całe życie

to u mnie zgadza się w 100%

kariga

Nana i co tam u Was słychać??
Jakie relacje są teraz między Maluchami? Wesoly

Jest łatwiej/trudniej/ciągle tak samo - pod względem opieki? Wesoly

Nana

o, Kariga, dawno tu nic nie pisałam, miło, że pamiętasz i pytasz Wesoly

Jestem bardzo zadowolona. Dzieciaki za sobą szaleją, zwłaszcza Żaba za Wampirasem. Jak go widzi, to woła MAMA (mama to ja, czasem tata i W.). Lubią się razem bawić, oboje wychodzą z inicjatywą zabawy, podając drugiemu zabawki. Pewnie, czasem nie mają na siebie ochoty i wtedy Ż. jest popychana, albo oboje piszczą, że cały blok słyszy

Młody baaardzo uważa na siostrę. Chyba nie ma wspólnego wyjścia, żeby choć raz nie zwrócił jej uwagi, że czegoś nie wolno (podchodzić do ulicy), chociaż bardzo często robi to na wyrost, w sensie ona jest kilka metrów od krawężnika, a on już krzyczy na całe osiedle, że NIE WOOOOOLNOOOOOO! Wesoly

A jak młoda nie usłucha - to bach, popchnie i ryk. Ale to nie ze złośliwości, ale w trosce o nią Wesoly

co jeszcze.. Niedawno odpieluchowaliśmy syna. Ciężko było, ale Żaba bardzo go wspierała i jak tylko on zawołał siku, ona zaraz leciała z nocnikiem w ręku do niego

Problemy są, nie powiem. Zwłaszcza jak oboje mają zły dzień i oboje chcą się do mnie przyklejać, ale bez towarzystwa tego drugiego. No to trzeba kombinować. Albo na placu zabaw ciężko jest patrzeć na oboje na raz. Młodego nie muszę asekurować, bo od dawna radzi sobie doskonale na wszystkich drabinkach, ale Ż., choć tak mała, wszędzie się wdrapie i muszę stać obok, tak na wszelki wypadek. Gorzej, jak W. akurat wtedy chce na huśtawkę albo sypie piachem w inne dzieci. Jest co robić

Albo nocki. Normalnie spię z córką. Tata ma syna. Ale on czasem chce do mnie, ale nie chce siostry, więc idę do niego na 5 min, żeby zasnął, potem wracam do rozbudzonej młodej, usypiam go, potem znów przychodzi do nas on i kończy się tak, że śpię z 2 na raz ściśnięta jak salami w kanapce (a maż ma całe łóżko syna tylko dla siebie), jestem niewyspana i połamana, ale czerpię z tego ile mogę, bo wiem, że za jakiś czas dzieciaki już nie będą tak lgnąć do mnie. Więc muszę się nacieszyć.

Czyli, wracając do Twojego pytania, czy łatwiej czy trudniej. Jest ok, więc chyba nie trudniej. Teraz, kiedy oboje kumają i łatwiej im powiedzieć czego chcą, myślę, że da się z tym żyć

Cera

bardzo się cieszę Nana

kariga

Nana ale cudownie!! To musi być niesamowite, taka relacja dwójki naprawdę małych dzieci Wesoly

Przecież oni nie będą wiedzieli co to znaczy być samemu - pewnie wyrosną w związku z tym na towarzyskie istoty Wesoly

Rozczulające są te buziaki, pomoc, wsparcie, zabawa! Wesoly

Ciekawe co przyniosą kolejne lata w ich relacji.
Super, że się Wam układa i że się zgraliście! I nadal chylę czoła, bo mała różnica między dziećmi to też ciężka praca.

Cera

U nas relację są synka i córci wspaniałe, bo tak dalej.

elusiaczek

Teraz jak już Żaba jest bardziej kumata, to na pewno dużo więcej można razem robić i pewnie komunikacja między dziećmi jest lepsza, bo bardziej dwustronna

Ostatnio spotkałam kobietę, która m 4 dzieci. Najstarsze 5 lat, drugie 2,5, trzecie 14 miesięcy, a czwarte 6 tyg. Nadal nie wiem jak ona ogarnia tyle dzieci z tak małą różnic wieku...

Justek

Faktycznie odważna kobieta (jeśli to była świadoma decyzja)