..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Ptysiak

Książki Searsów nie dałam rady przeczytać, ale całą ideą rodzicielstwa bliskości byłam zachwycona jak o niej usłyszałam Mruga

Podoba mi się to, choć mam wątpliwości czy to tak samo naturalnie będzie przy starszych dzieciach.

Czytałam, że to "bez nagród i kar" jest w RB do tego stopnia, że dzieci nie powinno się w ogóle chwalić, żeby nie opierały poczucia własnej wartości na zdaniu innych. Prawda to?

koszatniczka

Prawda, ale to u Juula jest opisane
właśnie czytam "twoje kompetentne dziecko" i mam wątpliwości Confused

Ktoś przeczytał?

elusiaczek

ja czytałam.

Te wszystkie książki dają do myślenia. Nie ze wszystkim się zgadzam w 100%, ale wiele spraw sobie uświadomiłam, inaczej patrzę na niektóre zachowania (i dzieci i dorosłych...) dzięki takim książkom.

koszatniczka

Mi w Juulu nie podoba się to ciagĺe wmawianie jak to kiedys było strasznie a teraz nastała światłość.
Nieufność wobec rodziny i rodziców. Tak jakby tylko umieli ranić.

Ale

Otwiera o czy na relacje, na szacunek, bardzo mi się podobało rozróżnienie między spełnianiem pragnień a potrzeb.
zaczęliśmy z meżem wyszukiwać w tym co mówimy manipulacji lub lekkiego szantażu. Takie różne niewinne od grzeczne dziecko po będzie mi smutno jak...

Tylko twierdzenie że dziecko samo odrabia lekcje troche mi zalatuje zaniedbaniem rodzicelskim

elusiaczek

Napiszesz coś więcej o tym odrabianiu lekcji, bo już nie pamiętam.

koszatniczka

chodzi o to, że tak jak Juul poleca żeby dziecko samo się budziło do szkoły (żeby mogło wziąć odpowiedzialność za siebie) tak samo powinno samo wziąć odpowiedzialność za odrabianie lekcji. Bo około 3 - 4 klasy rodzic staje się starszakiem. I że jak samo z siebie rezygnuje z odrobienie pracy domowej to znaczy że można świętować. Bo ono bierze na siebie konsekwencje a jednoczesnie wybiera jako wolne.
Z mojego doswiadczenia życiowego wynika że to nic dobrego, niestety. To jedna z moich żelaznych zasad: będę się interesowała lekcjami dzieci i będę je motywować do sumienności.

Może przeinaczyłam, ja tą książkę czytam w takich emocjach że na pewno będe musiała jeszcze raz na spokojnie.

Bo faktem też jest, że czasem odrabianie pracy domowej w domach to koszmar

elusiaczek

Zadania domowe i ogólnie nauka w zwykłej systemowej szkole już teraz spędza mi sen z powiek

Ja się pewnie będę interesować, ale na pewno nie będę patrzeć na oceny - w sensie nie będą dla mnie ważne, bo nie chcę, żeby moje dziecko popełniło ten sam błąd co ja - miałam same 5 i 6, a tak naprawdę nic nie umiałam, nic z tego nie zapamiętałam i niczym się nie zainteresowałam. Sama walczę teraz z takim podejściem w szkole, bo jestem nauczycielką, ale to jest strasznie trudne

A co do zadań domowych, to w dużej mierze zgadzam się z Juulem...

Karafka

Kiedy wy macie czas na te wszystkie książki??

elusiaczek

Jak się chce, to się znajdzie czas

A tak serio, to trochę podczas kp czytałam, potem w autobusie jak na uczenie jeździłam, w pociągu jak córka zasnęła, teraz czasem jak nic mi się innego nie chce, a mamy bajkowy dzień i A. ogląda bajkę, to ja korzystam z dłuższej chwili spokoju Mruga

Karafka

Ni teraz jest juz duza to co innego.

Ja jak mam chwile spokoju to: sprzątam, piorę, robie zakupy w necie, pisze zaległe maile, jem czy ide na szybko sie wykapać

na książkę nie ma czasu Smutny

A moja książkę i rozwoju przeczytam jak mały juz bedzie chyba dwulatkiem hehe

fiamma75

Czytałam, jakoś mnie to nie przekonuje a już budzenie się samemu do szkoły

Z dziećmi lekcji nie odrabiam, tłumaczę jak coś nie wiedzą i tyle. To ich obowiązek nie mój, ze mną nikt nie odrabiał

Moja rola sprowadza się do spytania czy mają zrobione i czy zapakowali się na jutro do szkoły.

Czasami mam wrażenie, że niektórzy autorzy nie spotkali w życiu np. agresywnych dzieci, które mogą zrobić krzywdę sobie, innemu dziecku czy rodzicami. Bo te wszystkie piękne słówka można sobie wsadzić gdzies głęboko gdy trzeba błyskawicznie zareagować gdy jedno rzuca np. kamieniami w drugie Wsciekly

koszatniczka

Głównie podczas kp i wieczorami. Czesem z mężem tak wieczór spędzamy, każde w swoim kindlu

Elusiaczku chyba rozumiem bo ja miałam podobnie z ocenami. I ukrywałam przed rodzicami zadania domowe i oceny w ogóle bo przy odrabianiu zawsze był krzyk.
Im to było na rękę że sama odrabiam ale ja wbrew temu co pisze Juul wcale jakoś bardziej nie czułam się odpowiedzialna. Tzn czułam że muszę być idealna a oceny leciały w dół...

Potem miałam żal że byłam z tym sama

Wydaje mi się że trzeba się interesować i pomagać dziecku w kryzsach. Żeby umiało sobie radzić z trudnościami, z własną niechęcią. Żeby umiało szukać pomocy

Cera

Budzić? Samo? Już to widzę. Mam dwoje uczniów lubiących spać i trzeba ich obudzić.
Pilnowanie zadań i nauki to podstawa. Nie chodzi o wyręczanie a dopilnowanie lekcji i tego co gdzie i jak. Im dzieci starsze tym łatwiej ale trzeba. Przynajmniej moje i przy takiej ilości materiału + zajęcia dodatkowe. Owszem są dzieci pilne i samowystarczalności sięgającej gwiazd od maluchów w przedszkolu już. Moje są mądre, uczę ich samodzielnie pracować i pilnowaćswoich obowiązków ale kontrola musi być bo to są dzieci.

heidi

Pilnowanie zadań domowych rozumiem jeszcze w pierwszych klasach podstawówki. A później? To dziecka zadania, nie moje

Jak zapomni i dostanie minusa, to może na przyszłość będzie pamiętał

Rozumiem na początku, kiedy maluch idzie do szkoły i jeszcze nie wie co i jak. Mnie nikt nie pilnował i wyszłam na ludzi

Ale oczywiście w momencie, gdyby był z tym jakiś problem, wtedy pewnie.

Do szkoły samemu to się można budzić w gimnazjum...

kukułka