..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

abeba · Gość

hehe, nie bylo tak strasznie. Oczywiście dałoby sie lepiej i naturalniej, postaram sie nastepnym razem

ale ogólnie to naprawdę nie jest żadna rzeźnia. Jak się ma wiedzę o mechaniźmie tego wszystkiego i da się ponieść rytmowi to idzie gładko. Oczywiście mówię o syt. bez komplikacji, bo mieliśmy z synkiem wielgachne szczęście mieć najzwyklejszy poród w tym kraju, a może ciut powyżej normy? np. cieszę się, że udało się uniknąć leków (oxy, znieczuleń) do momentu narodzin dziecka. Pierwszą procedurą było przebicie pęcherza - ale to już w trakcie parcia.
Rady na moich błedach (i co się sprawdziło z porad forumowych internetowych, żeby nie było, że to moje genialne pomysły):
PRZED
- czytajcie, wkujcie, powtarzajcie o karmieniu i pielęgnacji dziecka!!!! ja jeszcze godzinkę przed wyjściem powtarzałam sobie materiały o pozycjach porodowych- które i tak przybierałam instynktownie (stanie w I i pocz II), albo nie miałam wyboru (leżenie w II), za to uwierzcie - gdyby nie sąsiedzi z sali nie umiałabym przewinąć dziecka, które urodziłam, bo nawet nie pamiętałam jak je chwycić, obracać, unosić.
- jesli szpital blisko i nie ma krwi, zielonych wód itp., jak najdłużej zostańcie w domu - im dłużej tym dlużej wy kontrolujecie sytuację i jest po waszemu. Dla mnie najgorsza część dnia to były chwile już po przyjęciu, w salce przedporodowej. Własnie (jak potem sie okazało) przechodziłam z 4 do 8cm, mąż został przed porodówką, jeszcze mnie prosili o jakieś dokumenty, czułam się pozostawiona, bo nie byłam "na ostro". Dostałam wielkie łoże - a potrzebowałam koca i kawałka podłogi by klęczeć jak w domciu. Całe szczęście szybko do mnie wrócili i zabraliśmy się do roboty.
- zorganizujcie sobie wodę do psikania. Radziły to chyba fiamma i/lub gagusia, nie posłuchałam. Ale - posłuchałam rady gazeta.pl dla paniuś by kupić odświeżający spray (vichy, heheh) do cery. W trakcie porodu zaniedbałam nawilżanie twarzy Laughing

, ale potem był jak znalazł do innych części ciała
- spakujcie małe ciuszki. nasz jest długaśny, a i tak większość co mamy jest za małe. I raczej nie przez głowę.
- do picia weźcie wodę, herbatę w termosie, dużo. Mój największy idiotyzm: postanowiłam odnowić hemoglobinkę ekologicznym sokiem buraczano-...- czosnkowym (tego nie było dużym drukiem na etykiecie, a jak piłam - nie zwrociłam uwagi - wielki bład patrz rada nr 1). syn nabrał do mnie obrzydzenia na 12h.
- weźcie jedzenie. ja potrzebowałam 2 dodatkowych posiłków w stos. do szpitalnych
- pieluszek i podkładów spakujcie dużo od razu, nie będzie problemu - właśnie został mi ostatni a mąż przyjedzie za 2h.
- nie zapomnijcie zabrać stanika-karminika
PO:
- każdą wolną chwilę wykorzystajcie na sen!!! nie na rozmowy z rodziną, na sesje foto, na zachwyty - na sen. To trudne, bo na początku endorfinki, i jest złudzenie dużych sił (ja przynajmniej tak miałam bo poród lekki). a potem padasz na pysk.... i postępujesz po najmniejszej linii oporu zamiast włożyć więcej wysiłku by rozwiązać problem na dluzej.
- jeśli macie odwagę - zabrońcie rodzinie i znajomym dzwonić (i przychodzić). Reguła - im dalszy kumpel albo krewny, tym większe prawdopodobieństwo że nie będzie się sczypał i zadzwoni albo wpadnie. Zwróćcie uwagę - znajomi lub krewni którzy sami są młodymi rodzicami raczej do was nie zadzwonią, nawet sms nie koniecznie przyślą - bo wiedzą jak to jest. Do mojej wspóllokatorki w kilka godzin po przyszła np. teściowa (ok, rozumiem), z siostrą i mężem. Pod koniec rozmawiali o piesku kogoś z rodziny.... Wsciekly

wujostwo świeżo upieczonego taty nie mogli darować sobie zobaczenia dziecka przed wyjazdem na dłuższe wczasy czy coś. moim zdaniem w szpitalu telefony komórkowe powinny być obligatoryjnei przełączane w tryb "łącz tylko z 1 wybranym numerem (partner albo 1 najbliższa osoba)". to na bieżąco nie jest aż tak denerwujące, wydaje się że ci zwisa, ale - patrz punkt wyżej.
- zwracajcie uwagę na siebie i dziecko i pytajcie, proście o pomoc. Jak pielęgniarka zagląda i rzuca "dziewczyny, radzicie sobie?" to nie traktujcie tego jak "jak się macie?" tylko jako okazję do poproszenai o pomoc. nie ma co się wstydzić, bo problem nie zniknie, tylko się pogłębi. ja np. przez 10h nie przyznałam się personelowi, że synek nie je (a więc - i nie pije, co wydaje się gorsze, szcz. w tej pogodzie) i nie zauważyłam (naprawdę) jak mi spuchły balony.
- nie zapomnijcie wkładać stanika-karmnika;)

micelka

Chyba celowo pominęłaś fragment o o nieludzkim personelu, litrach krwi, cięciu i szyciu krocza Mruga

Dzięki za relację i dobre rady, na pewno skorzystam. Bardzo się cieszę, że już jesteś po i zazdroszczę niesamowicie Wesoly

Mam nadzieję, że z dnia na dzień będziesz czuła się coraz lepiej, a na razie zmykaj z forum i odpoczywaj Wesoly

Weronika

Abeba a Twój suwaczek dalej liczy dni:P dziekuje za rady na pewno ważne

abeba · Gość

- 300ml, byłoby pewnie mniej gdyby dali dziecko na brzuch od razu. no ale jak tego nie robią i wolą potem "dawać oxy kolejnej krwawiącej dziewczynie..." Wsciekly

ale w 3 dobie krwawię dużo mniej niż w 3 dniu @.
- cięcie nie rzuciło mi się w oczy, dość nieprzyjemne było rozciąganie krocza palcami przez położną (ale potrzebne). Pewnie cięcie było jednym z tych rozciągań.
- szycie okropne udręki, dobrze że syn i mąż byli blisko.
- krocze po cięciu to naprawdę jesień sredniowiecza, podejrzewam że wygląda gorzej niż twarz Gołoty w latach popularności Smutny

- personel w 75% był przemiły a w 100% (wobec mnie) kompetentny (tzn - prowadząc poród tradycyjnie, bez nowoczesnych kaprysów niestety...ale podkreślam - z gory sie na to nastawiłam, wybierając komfort kameralnego szpitala tuż pod domem i nie umawiając się indyw. z położną. następnym razem chętnie połączyłabym ten szpital z zaufaną położną która zgodzilaby sie na moje kaprysy)

fresita

abebo gratuluje i ciesze sie, ze szczesliwie wszystko sie potoczylo Wesoly

hermiona

gratulacje

Aniąt

gratulacje!!!

Dona

ale super pozytywny ten twój opis porodu:-)
Cieszę sie, ze tak to wszystko łatwo przebiegło...

fajnie ze w 3 dobie jestescie juz w domku, wiem wiem ze to standard, ale ja nie miałam tego szczescia

No i ten tekst z Golota normalnie ale sie uśmiałam, jak sobie wyobraziłam takie "krocze"........

nie znam z autopsji..

Ok!

Minia

Edwarda

Kurczę z paroma wyjątkami jakbym o swoim porodzie czytała

Nawet rady podobne bym dała

Jeszcze raz gratulacje.
Tylko po co te nerwy, no po co? I koszmary senne? Cool

Aniąt

kerima

Gratulacje Wesoly

fiamma75

[link widoczny dla zalogowanych]

Frejda

Fiamma, łzy mi w oczach stanęły, gdy przeczytałam wypowiedzi lekarzy!!!!! Smutny

Chyba bym pozwała...

AnnaMaria

z tymi ordynatorami to tak bywa...znam przypadek, gdzie dziewczynka przezyła tylko dlatego, bo ordynator który, koordynował jej przypadek wyjechał gdzieś i opieki nad nią podjał sie młody lekarz