..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Natalka

Lewatywy u nas nie robili i nikt za kupkę nie opieprzał Wesoly

Ale ja byłam wyjątkowo ,,paskudzącą" klientką,gdyż baaaardzo wymiotowałam Sad

Szczerze powidziawszy znajome upewniły mnie,że w szpitalu będzie lewatywa i golenie,ale tych zabiegów nie było,przez co szycie było tak bolesne...Lekarka ochrzaniła mnie nieźle za nieogolenie się

darus

Droga abebo, masz pełne prawo obawiać się... Wesoly

Każdy boi się trochę tego, co nieznane. Niestety, można tu wiele napisać słów pocieszenia, można przyjmować jak najwięcej wiedzy w temacie, a i tak musisz się o tym przekonać na własnej skórze!
Nie chodziłam ani razu na szkołę rodzenia, coś tam wiedziałam z gazet, coś od koleżanek... Wychodząc z dzieckiem ze szpitala, poszłam podziękować i powiedziałam że niedługo tu wrócę (bo mieliśmy w planach starać się o następne dziecko po trzech miesiącach i było to uzależnione od przebiegu porodu).
Miałam robioną lewatywę (choć bałam się tego okropnie po opowiadaniach koleżanek! ), szycie bolało bardziej niż poród! (ale nie mogłam od tego uciec:) ) Ból wcale nie minął po położeniu dziecka na brzuszek! Przez dwa dni leżałam plackiem, wewnętrznie czułam się ...upokorzona!-wszystko przy mnie musieli robić!...Po czterech dniach emocje opadły...hormony wracały do normy... No i co z tego, że krzyczałam przy porodzie... I co z tego, że musieli mnie myć, trzy razy przebierać łóżko, noszono za mnie dziecko... Trudno. Muszę się "podnieść" ze złych myśli. Najważniejsze-urodziłam dziecko!! Nie umarłam!!! Zrobię to drugi raz!!!

Dużo tego wyszło Wesoly

ale zaglądam teraz tylko raz dziennie.

Twój poród niedługo... Naprawdę będę o Tobie myśleć ,modlić się... Porody bywają bardzo różne! Jestem bardzo ciekawa, co Ty napiszesz o swoim...

Aniąt

laktator był elektryczny, ale za drugim razem miałam swojego ręcznego aventa, bo cichszy, bardziej dyskretny i nie trzeba było stać w kolejce do "dojarki" Mruga

abeba · Gość

to jest przerażające.........
znowu boję się porodu tak, że wolałabym by tego dziecka nie było...........
najpierw poranny artykuł o tym, że ból porodowy jest klasyfikowany jako silniejszy od nowotworowego a słabszy tylko od palenia ciała żywcem:
[link widoczny dla zalogowanych]
potem Twój post
ciekawe co mi fundnie szkoła rodzenia dziś wieczorem:((((
mam poczucie że jestem na dobrej drodze do Tworek, zamiast do szczęśliwego macierzyńśtwa.

Aniąt

abeba, trzeba się wziąć w garść, lekarze i położne są w szpitalu po to, aby pomóc Tobie i dziecku, im też zależy na sukcesie. A że to boli i jest trudne - gdyby szyjka się otwierała szybko i bez żadnego oporu, to by nam te dzieci powypadały...

I straszne, że wolałabyś, żeby tego dziecka nie było, bo nie byłoby konieczności porodu - rozumiem Twój strach, ale co powiesz o kobietach, który rodziły martwe dzieci, albo o takich, które je straciły po urodzeniu, dwa tygodnie lub kilka lat po urodzeniu (moja mama miała akurat te 3 przypadki)?

Nie czytaj za dużo w intrenecie, pomódl się, zaufaj Panu Bogu i powiedz maluszkowi, że fajnie go mieć i że razem dacie radę Wesoly

abeba · Gość

darus

abeba,abeba... pisałam i myślałam, że to wszystko już wiesz!!! Nie miałam zamiaru jeszcze bardziej Cię straszyć.Mnie akurat spotkało to wszystko, czego sie obawiałam, ale generalnie i tak było ok. mogłoby być gorzej Wesoly

Pisałam to wszystko, aby pokazać Ci, że pomimo takich trudnych przeżyć, już czwartego dnia było dobrze! Nie zostawiły one we mnie negatywnych emocji!!! I nauczyły, że nie ma sie co bać! Z pomocą innych da się to przeżyć.
Sądzę, że nie jestem wyjątkiem, co do takich odczuć. To wszystko i tak ma się zdarzyć! Nie w kazdym momencie mamy wpływ na to, jak poród sie potoczy... I to chyba trzeba po prostu przyjąć.

odwróć swoje myśli na coś pozytywnego!!!

p.s. przepraszam za niezamierzony efekt... nie denerwuj się, bo w nerwach to dopiero nie można nad sobą zapanować Wesoly

Aniąt

na lęki przed porodem polecam to, co mi pomogło: ja mam wtedy pomóc mojemu dziecku przyjść na świat, jestem mu potrzebna Wesoly

micelka

abeba · Gość

szczerze - gdyby mi ktoś teraz powiedział, że USG były sfałszowane, że tak naprawdę mam w brzuchu wielkeigo ruszającego sie pasożyta albo nowotwór, to chyba byłabym w stanei w to uwierzyć. Efekt najwyraźniej byłby taki sam: wylądowanei w szpitalu, absolutna utrata władanai swoim ciałem, konieczność poddanai sie upokażajacym procedurom, ból, brud ,smród, upokorzenie i cierpienie.
Efekt w postaci dziecka jest dla mnei zbyt abstrakcyjny i nie stanowi wyobrażalnej nagrody. dzieci znam z opowiadań, nawet nigdy żadnego nie trzymałam. Dlatego sorry, ale teksty że najdalej w 4. dobie zapomnę o cierpieniu i będę sie cieszyć dzieckiem i chcieć kolejnego są dla mnei mało przekonywujące. Nie odmawiam juce czy darus racji czy prawa by myśleć jak myślą o tym co same przeżyły. ale dla mnei to co piszą jest żadną pociechą.

Frejda

Aniąt

abeba, nie chcę krakać, ale jesteś dla mnie kandydatką na depresję poporodową... dziecko będzie płakać, nie da się wyspać, samo się sobą nie zajmie...
Nie obraź się, ale z Twoich postów zieje ogromne JA, MNIE, MOJE... Nasuwa się brutalne pytanie: to po co to dziecko? Abym JA miała dziecko, czy dla niego samego?

Niania

ja uważam i czuje już że dziecko mam - tylko na razie go nie widzę i nie muszę się opiekować, ale jest, rusza się i żyje!

a obraz pokiereszowanej siebie na porodówce mnie nie przeraża jeszcze Wesoly

co do bólu - ja czytałam że ból jest podobny do amputacji nogi na żywca - ciekawe

wychodzę z założenia miliardy kobiet przeżyło i to nie raz w dziwnych warunkach - to i ja w szpitalu pod opieką lekarską też Wesoly

staram sobie wmawiać że mój poród będzie "lajcikowy" dziecko wyskoczy ze mnie jak masełko i będę jeszcze miała siłę Wesoly

-wiem że prawdopodobnie nie będzie tak - ale chcę wierzyć że jednak - w przeciwieństwie do Was nastawiam się na lepsze - nie na gorsze po to by nie denerwować się przed porodem, nie myśleć o nim za dużo, a jak przyjdzie co do czego wmawiać sobie wciąż że już bliżej niz dalej, zaraz to się skończy i będzie tylko lepiej Wesoly

*i mówię to ja - z natury pesymistka

Natalka

Natalka