..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Dona

kasik.. a w Niemczech takie tanie auta...pół Polski jeździ samochodami sprowadzonymi z Niemiec..

my tez..
mąz az do Padeborn jechał po ta naszą kochana polóweczke...

no ale rozumiem , ze za czasów studenckich rzadko kogo stać na utrzymanie samochodu...

micelka

A ja powoli, powoli, stopniowo pokonuję coraz większe odległości, na razie wciąż jeżdżę z mężem, ale czuję się coraz pewniej i myślę, że już wkrótce sama się odważę po mieście jeździć. Na razie jest ok, choć wszyscy mnie wyprzedzają Mruga

no i czasem zdarza się jakiś głupi błąd. Muszę jeździć, bo jak nie będę tego robić, to zupełnie wyjdę z wprawy. Dona, nie ma siły, musisz jeździć, korzystaj z okazji, gdy mąż jest w domu i jedziecie gdzieś razem w weekend-prowadź gdy on siedzi obok, przejedźcie najgorsze skrzyżowania i może dzięki temu znów poczujesz się pewnie za kierownicą? Trzymam kciuki!

Karafka

a ja wam powiem, ze moze klepiej wlasnie samej? nikt sie nie patrzy, mozna samemu anazlizowac bledy, etc. ja bylam zmuszona do jezdzenia sama i naprawde moj tato stwierdzil, ze dobrze mi to zrobilo Wesoly

Dona, auta sa tanie ale utrzymanie jest tu o wiele drozsze niz w Polsce, do tego benzynka...ech a komunikacja jest swietnie zorganizowana, do tego mam semestralny bilet, ktory i tak musze kupic. A konia tez musze splacac, wiec, na auto juz nie mam

Dona

Najpierw chciałam wam sie pochwalic, ze w koncu odważyłam sie sama ruszyc w miasto.. i w zeszłym tygodniu zawiozłam sama Piotrusia do Przedszkola, i byłam na zakupach w realu......

co prawda poruszam sie w obrębie jednej dzielnicy.. ale to juz cos jak na mnie..

za to dzis sie załamałam, jak mi dziewczyny w pracy powiedziały..

"no, na pewno niedługo szef zechce sie z Toba przejechac autem, zeby zobaczyc jak jeździsz...."

A ja na to...

no cóz.. wymagane jest na tym stanowisku prawo jazdy.. aktywne....

no i sie załamałam.. chyba zaczne sobie sama najpierw jezdzic wieczorami.. bo inaczej tego nie widze....

za to maz sie cieszy, ze w koncu zaczne jeździc samochodem... Mad

channel

Dona, gartuluję...już zaczęłas a to najwazniejsze!!!! Uszka do góry. A jazdy wieczorkami mogą być niezłym pomysłem. Na pewno nabierzesz wprawy i będziesz wyśmienitym kierowcą. Trzymam mocno kciuki.

micelka

Dona, czasami dobrze jest być rzuconym na głęboką wodę!
Nie daj się pokonać lękowi, tylko spróbuj-tak jak piszesz-jeździć jak najwięcej, a na pewno będzie coraz lepiej.
Ja jeżdżę coraz pewniej, ostatnio pokonałam lęk jadąc jakieś 100 km na autostradzie i cały czas pędziłam 130-140 km/h (czyli max. możliwości dla naszego auta), w mieście też coraz lepiej, więc wierzę, że dam sobie radę...Dona, Ty też, zobaczysz!

sagitta

Dona, gratulacje!
Może jazda doszkalająca? Ja tam wolałam tysiąc razy z instruktorem sobie pojeździć niż z mężem nad głową. Wzięłam godzinę jazdy doszkalającej, a jak chciałam wziąć drugą, to instruktor powiedział, żebym się nie wygłupiała, bo nie ma takiej potrzeby. Następnego dnia musiałam jechac z młodą do lekarza i musiałam się przełamać - a to jest w tym wszystkim najtrudniejsze. Poza tym może kolażanki sobie żartują - jakos nie wyobrażam sobie jak szef miałby Cię sprawdzać.........

Dona

hmm.. nie wiem czy to były żarty..

zabrzmiało całkiem serio..i troche na mnie podziałało.....

dlatego własnie.... wróciłam z wieczornej wyprawy samochodem, po godz 20 wybrałam sie sama do firmy..

byc moze czasami bede musiała pojechac autem , jak maz bedzie w delegacji..

Ale i to na tej trasie korki po 20.. w ogóle Warszawa ostatnimi dniami tak zakorkowana, ze masakra....

micelka

Dzisiaj pierwszy raz żałowałam, że nie jeżdżę do pracy samochodem. W tramwaju usiadłam obok jakiegoś faceta, który nagle zaczął wydawać z siebie dziwne dźwięki (bardziej jak zwierzę niż człowiek) po czym stwierdził, że zaraz tu wszystkich pozabija...

Jakaś kobieta siedząca razem ze mną obok niego natychmiast wstała i poszła usiąść gdzieś indziej, co go jeszcze bardziej zdenerwowało i zaczął tę babkę wyzywać od najgorszych

Ja byłam w takim szoku, że przyrosłam do siedzenia i nie mogłam się ruszyć ani nic powiedzieć. Coś strasznego. Jedyne co mi przyszło do głowy, to modlić się. Kiedy zaczęłam, facet nagle wyskoczył z tramwaju jak opętany na jakimś przystanku i tyle go widziałam...ale ręce mi się trzęsły przez pół dnia potem...Podsumowując, jak dobrze jest mieć samochód !

Dona, jak idzie? Szef Cię sprawdził? Mruga

Mag_dre

micelko nie zazdroszczę przygody Wesoly

Dona

aa narazie mnie szef nie sprawdzal, i "sprawa ucichła"..

Micelko, ja tez jezdzac autobusami napatrzyłam sie na jakies niemiłe sceny... a to pijana smierdzaca parka rozwalona na siedzeniach i mizdrzaca sie do siebie.. okropnosc, albo psy w autobusie- zwazywszy na to, ze jechałam z dzieckiem, taki piesek biegajacy po autobusie to nic zabawnego..
a to jakas kobieta wyzywajaca na przystanku wszystkich od złodzieji..
a to kierowca przytrzaskujacy pasazerów drzwiami...

ech..

ale tak jakos niebezpiecznie to jeszcze mi sie nie zdarzyło.. , jeszcze za krótko jezdze chyba...

)

naprawde, czasami to mam dosc..

Do tego korki.. dosłownie mnie dobija ta godzina w autobusie..
Wracam codziennie wściekła, 8 godzin w pracy nie jest w stanie mnie tak wykończyc , co ten powrót z pracy..

wczoraj za to wracałam z kolezanka z pracy autem , droge powrotna pokonałysmy w ok poł godziny.. samochód w sumie tez stoi w korku, ale jak juz moze jechac, to jedzie..

nie musi zatrzymywac sie na przystankach tylko jedzie....

moze uda mi sie z nia wracac...
z tym ze ona teraz musi czesto zostawac troche dłuzej, a ja musze wyjsc o 16 zeby zdazyc o 17 odebrac Piotrusia z przedszkola..

Ale wiecie co, czesto obserwuje, ze auta w sumie to "wozą powietrze", w kazdym prawie samochodzie jedzie jedna osoba..

no i tak sie korki robia...

micelka

No, niestety Dona, pod tym względem to w moim mieście trochę lepiej niż u Was. Ale tylko trochę, bo w godzinach szczytu bywa czasami fatalnie, zwłaszcza, że nie mieszkam w centrum.
Wczoraj spotkałam koleżankę, która opowiadała, że jeździ codziennie odwieźć rocznego synka do babci czterema autobusami

i po południu go odbiera...Po prostu tragedia!
A może zainwestujecie w jakieś niedrogie auto? Byłoby Wam łatwiej, Piotruś szybciej byłby w domu, a i Ty z pewnością byś miała motywację, by więcej jeździć.

Dona

hmm juz któras z kolei osoba mi to proponuje..

musze przedyskutowac sprawe z mezem, ale powiem szczerze, może byc ciezko...

Rano on odwozi Piotrusia do przedszkola, ja go tylko odbieram.., ale nieukrywam, jest to baaaaardzo uciązliwe, do przystanku mamy kawałek, ja go musze polowe drogi niesc na rekach, bo on jest zazwyczaj zmeczony, i nie chce isc, albo idzie zbyt wolno, a mnie to wkurza, bo sie spiesze do domu.. do tego niosąc torebke, jakas reklamowke z zakupami i z dzieckiem na rekach nie musze mowic jak sie wygodnie idzie... Smutny

Nie mysle nawet o tym, co bedzie w taka pogode jak np przedwczoraj mielismy w wawie.. cały dzien lał desz...

Parasolke chyba w zębach bym trzymała.....

juka

to jest fajne autko - ale raczej rodzinne, na dłuższy dystans [link widoczny dla zalogowanych]

Karafka

juka, francuz, czyt. do dupy