..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Karafka · Wysłany: Pon 19:06, 01 Mar 2010 Temat postu:

kot nie zawsze lubi byc tarmoszony a wtedy moze ostro zaprotestowac.

kukułka · Wysłany: Pon 19:18, 01 Mar 2010 Temat postu:

okoani · Wysłany: Pon 19:20, 01 Mar 2010 Temat postu:

Cóż... wydaje mi się, że jeśli dziecko naprawdę by aż tak tarmosiło kota (a byłoby za małe żeby zrozumieć, że tak nie wolno), to zwierze samo by od niego uciekało. Także to chyba troszkę wydumany problem Kwadratowy

Karafka · Wysłany: Pon 19:23, 01 Mar 2010 Temat postu:

by by by...a skad masz ta pewnosc? wiesz ze
takich zaprapan sie mozesz nie pozbyc do konca zycia, a co jak beda na twarzy? mi na rece wystarcza, zawsze beda mnie szpecic...

na ten temat nie dyskutuje, poprostu dla mnie dziecko i kot nie naleza razem. i juz

okoani · Wysłany: Pon 19:28, 01 Mar 2010 Temat postu:

skąd mam pewność? Jesli by kot nie uciekł, to by znaczyło, że mu się podoba i na pewno by nie drapał. Gdyby mu przeszkadzało, to by uciekł i nie dał się zlapać- chyba nie sądzić, że parotygodniowe niemowle dogoni kota?

Wiadomo,że przy 1szych kontaktach dziecka z kotem trzeba uważać i bacznie oboje obserwować, ale nie ma co wpadać w paranoję. Prawda jest też taka,że zwierze rozumie,że małe dziecko to małe dziecko i co do zasady nie robi mu krzywdy - np. moja kotka nic nie robiła molestującym ją niemowlakom, ale już starsze dzieci potrafiła podrapać. Podonie jest z psami.

kukułka · Wysłany: Pon 19:29, 01 Mar 2010 Temat postu:

Karafka · Wysłany: Pon 19:33, 01 Mar 2010 Temat postu:

ale nawet nie chcialabym, zeby bylo starsze dziecko podrapane, poprostu. ja tez juz wiecej nie chce byc. dlatego u mnie w domu kot nigdy nie zagosci

okoani · Wysłany: Pon 19:33, 01 Mar 2010 Temat postu:

Dwuletniemu dziecu nie można już wytłumaczyć, że nie wolno kota męczyć? :> Poza tym skoro mimo podrapań wciąż kota łapie, tzn., że te rany nie są takie dotkliwe Mruga

Wydaje mi sie,że grunt to nie popadać w paranoje, bo idąc tym tokiem: jak dziecko będzie biegać w domu, to może na coś wpaść i się mocno poobijać co zostawi ślady do końca życia, jak biegać po podwórku, to moze się wywrócić np. na żwir i też dożywotnia blizna. Nie da się przed wszystkim uchronić dziecka.

kasik - to chyba trafiłaś na wybitnie agresywnego kota Wesoly

kukułka · Wysłany: Pon 19:37, 01 Mar 2010 Temat postu:

okoani · Wysłany: Pon 19:40, 01 Mar 2010 Temat postu:

Dlatego właśnie wydaje mi się, że nie ma co panikować na zapas Wesoly

kukułka · Wysłany: Pon 19:41, 01 Mar 2010 Temat postu:

no wlasnie, przeciez gdyby kot autentycznie mial dziekcu krzywde zrobic, tobym go w domu nie trzymala, no nie?

okoani · Wysłany: Pon 19:46, 01 Mar 2010 Temat postu:

kukułka · Wysłany: Pon 19:55, 01 Mar 2010 Temat postu:

uwazam nawet ze dziecko wiecej przy kocie zyskuje niz traci, MUSI nauczyc sie empatii itd, i to widac, zupelnie inaczej naszego kota trakyuja dzieci znajomych niemajace zwierzat, a inaczej nasz Krzys. dziecku wychowanemu ze zwierzeciem nie przychodzi do glowy wsadzac mu palec w oko, w nocs czy ucho , a obcym dzieciom - owszem. syn sie czesto na kocie kladzie jak na poduszce i kot to lubi, lubbi tez jego glaskanie itd, jednak gdy jzu ma dosc, a syn jeszcze chce glaskac, kot ucieka, syn go goni, bo przeciez on chce tylko delikatnie poglaskac, a kot akurat byc glaskany nie chce na razie wiec łapą mu czasem odwinie.
co do tego, czego sie dziekco przy zwierzeciu uczy, obrazki sprzed kilku dni: kot wskakuje na półkę gdzie jest duzo rzeczy. widzi to syn i mówi: psik, no psik, no pisk, mówię, nie machaj ogonem, bo cos zrzucisz. za chwilę: psik, zejdź stamtad,m mówię ci zejdx, tam nie wolno wchodzic, bo zeby wybijesz i do szpitala na zastrzyk pojedziesz. albo: lezy kot błogo na dywanie, podchodzi Krzyś, kładzie sie na nim i mu do ucha: pamiętaj nie wolno wchodzic na półki i nie wolno drapac nowej kanapy, bo cos popsujesz, rozumiesz? bedziesz pamietac? nie wolno.jak slysze takie teksty u dwulatka, wypowiadane niemal na jednym oddechu, z miejsca padam.
oczywiscie jak Krzys je wedline, to dzieli się z kotem kawałeczkiem, a jak juz nei moze obiadu, to mówi: zostawimy kotu, kot zje

Cera · Wysłany: Pon 20:00, 01 Mar 2010 Temat postu:

Myślę jednak, że to dziecko ewentualnie zrobi krzywdę kotu niż na odwrót. Jako dziecko jeździłam na wieś do babaci i tyle razy kot mnie podrapał, że nie liczę nawet i żyję..i pies ugryzł i też żyję.
Trzeba tłumaczyć i pokazywać jak zajmować się zwierzakiem, żeby mu krzywdy nie zrobić a tym bardziej, żeby nie dopuścić do sytuacji kiedy zwierze będzie się musiało bronic ząbkami i pazurami. Przecież każde stworzenie ma swoja wytrzymałośc

okoani · Wysłany: Pon 20:02, 01 Mar 2010 Temat postu:

kukułko - lepiej bym tego nie wyraziła Wesoly

całkowicie się z Tobą zgadzam.