..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Gitka

Z pomysłu Turante zakładam wątek z listą oczekujących na cud poczęcia.

Jest kilka z nas, które na liście starających się widnieje niezmiennie od kilku lat, podczas gdy inne wpisywały się i wypisywały się z tej listy już po kilka razy.

Pomyślałam, że jeśli stworzymy taką listę, taki wątek właśnie dla nas, to pomoże nam to jeszcze lepiej się wspierać i pomagać.

Podsumowując, ten wątek jest głównie dla tych, które walczą z niepłodnością i czekają na cud poczęcia.

Wiecie, cuda się zdarzają, więc może akurat ta lista będzie dla nas szczęśliwa Mruga

1.Turante
2. Gitka

Ktoś jeszcze?

buba

I ja się dopiszę... Smutny

1. Turante
2. Gitka
3. buba

turante

Super! Mam nadzieję, że ta lista szybko zniknie Wesoly

koniczynka4

Życzę Wam, żeby lista zniknęła. Rozumiem, że ta lista obejmuje osoby, których starania liczone są w latach...

A cuda się na pewno zdarzają, same znacie pewnie kogoś, komu udało się po dłuższym czasie. U mnie w rodzinie pierwsze dziecko jedej pary urodziło się w tym roku, po 13 latach małżeństwa (szczegółów nie znam, tzn. jak długo się starali, bo pewnie zaraz po ślubie nie, ale wiecie, jak to jest w rodzinach - były już "podpytywanki" ciotek itp.).

Pewnie też jesteście przebadane od a do zet, jeśli chodzi o aspekty związane z płodnością.

turante

Czy przebadane od a do z, to do końca nie jestem pewna. Jest tyle rzeczy, które wpływa na płodność, że nie wiem, czy wszystko dokładnie da się sprawdzić. I przebadane nie tylko my, ale i mężowie.
A to wszystko nie jest takie proste, bo znaleźć lekarzy, którzy zainteresują się tematem, a nie od razu na inseminację czy in vitro wyślą, to ze świeczką szukać. Do wielu rzeczy niestety trzeba samemu dojść i samemu badania sobie zlecać. A ile na to kasy się wydaje... Do pewnego momentu liczyłam, potem przestałam. Cudu nie da się wycenić.

Co do podpytywanek, u nas wszyscy dali sobie już z tym spokój. I już nawet przestały mnie tak bardzo boleć wieści o kolejnych ciążach w rodzinie. Staram się myśleć optymistycznie, ale jednocześnie powoli oswajam się z myślą, że mamą nie będę. Ot, życie...

Gitka

Aglaia

Dziewczyny życzę powodzenia w szybkim znikaniu z listy ale też powodzenia w rozeznaniu własnej drogi życiowej i drogi do rodzicielstwa jako takiego.

Trzymajcie się ciepło.

klocia87

Myślę o Was, zwłaszcza, że jeszcze parę lat temu nie wierzyłam, że kiedykolwiek nam się uda mieć dzieci.
Bilans jest taki, że byłam 4 razy w ciąży, ale tylko dwójka jest z nami.
Życzę Wam także takich cudów-oby jak najszybciej, bo znam te odczucia i ten ból, który teraz jest z Wami. Powodzenia dziewczyny!:*

turante

Gitka

Turante, doskonale Cię rozumiem. Miałam tak samo przez ostatnie pół roku. Dopiero teraz odzyskałam siły do dalszych działań. Nie chcę pisać walki, bo to mi się źle kojarzy. Raczej działań wspierających płodność.
Za 3 ms czeka mnie kolejna laparo. Patrząc na diagnozę z poprzedniej, lekarz nie daje nadziei. A my wbrew temu wciąż uparcie wierzymy, że to nie wyrok, że nam się uda. Teraz staram się już nie nastawiać, nie rozmyślać kiedy się uda (choć pokusa jest), ale cieszyć się tym co mam. Wiem, że czas goni i nie jest on naszym sprzymierzeńcem, dlatego staramy się działać w miarę szybko, nawet jeśli to oznacza wydanie większej kasy na leczenie.

Gdzieś w głębi duszy tli się nadzieja, że diagnoza dotycząca jajowodów postawiona przy poprzedniej laparo jest nieprawidłowa, podobnie jak było z PCOS, którego nie mam, a miałam diagnozę. Tym razem dr podejrzewa endo głęboko naciekającą i mam stwierdzone dyskretne cechy adenomiozy. Teoretycznie jest gorzej niż było, ale wierzę, że nie jest to przeszkodą, bo zmiany nie są tak duże (przynajmniej z tego co można teraz stwierdzić). Pełny obraz będzie po laparo.