..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

gam

Edward bardzo dziękuję za życzenia i miłe słowa Razz

, będę starała się na ile potrafię wspierać Was, pomagać, podnosić na duchu i szczerze przyznam, że liczę na vice versa Very Happy

.

W nawiązaniu do tematu, niestety w miniony weekend sama przechodziłam egzamin z tolerancji popełniania błędów w naszym małżenstwie, była sprzeczka, baaaaa nawet kłótnia Yellow_Light_Colorz_PDT_46

o zupełną głupotę o którą nie warto było robić awantury.
A pomyśleć, że zaledwie 2 dni wcześniej w rocznicę naszego ślubu mieliśmy łzy w oczach na myśl jak nam razem dobrze przez te lata i jak się kochamy i jacy jesteśmy dla siebie wyrozummiali a ile to my sobie wybaczamy, i co......... Ot i cały małżeński life
Czy małżeńskie życie nie jest ciekawe Very Happy

, wzloty i upadki, wzloty i upadki, wzloty i upadki, itd..... Yellow_Light_Colorz_PDT_07

Edwarda

Gam skąd ja to znam....
Wielkie kłótnie o małe rzeczy. W kółko te same problemy i schematy postępowania.... A nauczka prawie żadna lub nijaka... Do tej pory zwalałam to na "docieranie się" ale mówiono mi, że to tak gdzieś rok trwa, a myśmy już przekroczyli :sad:
Też bardzo kocham mojego męża ale tak często siebie nie rozumiem, dlaczego tak postępuję, dlaczego tak mówię, dlaczego się czepiam, dlaczego nie doceniam tego co mam, dlaczego ranię mojego męża....

Też wczoraj mieliśmy taki sprawdzian małżeńskiej miłości, było ciężko. Może to nie była kłótnia (nie darliśmy się po sobie), ale chciałam powiedzieć mężowi pewne rzeczy, które leżą mi na sercu. Wyszło nijak, bez sensu :sad:

Może macie pomysł w jaki sposób mówić rzeczy, które są trudne dla faceta. Tyle się mówi o tym, że mężczyzn trzeba dowartościowywać, wpierać, pomagać, "karmić męską dumę". A jak przekazać coś co na pewno męża nie dowartościuje, a co jest mimo wszystko ważne?

Ganna witaj na forum Razz

kajanna

Kurczę, to ja chyba los na loterii wygrałam, bo w ogóle nie przypominam sobie takiego etapu docierania się… Jakoś tak od razu zaskoczyliśmy. Jasne nie obyło się bez jakichś spięć, ale to raczej lżejszego kalibru.
Co nie znaczy, że się nie kłócimy, ale to chyba jest normalny, zdrowy objaw.

Jak mówić sobie rzeczy trudne? Może to zabrzmi jak banał, ale myślę, że przede wszystkim należy unikać czynienia wyrzutów w stylu „bo ty zawsze”, „bo ty nigdy”, bo to rzeczywiście dołuje i druga strona od razu próbuje się bronić, odeprzeć zarzuty i trudno dojść do porozumienia. Lepiej mówić właśnie o swoich odczuciach, o tym, co nas boli, co sprawia przykrość. Wtedy mąż/żona stara się wejść w skórę tej drugiej strony, no bo przecież trudno polemizować z czyimiś odczuciami, twierdzić, że są nieprawdziwe. Oczywiście przy założeniu dobrej woli obu stron. U nas to się sprawdza.

Edwarda

fiamma75

Ganna

Dzięki za przywitanie,Edwardzie.
Z moim mężem,najlepszym dla mnie oczywiście, też mi się trudno rozmawia, bo on bardzo źle znosi krytykę. I jeżeli coś mi leży na żołądku, to muszę to przemycić ostrożnie. Na początku strasznie mnie to wkurzało, ale można przywyknąć. Najlepsza jest metoda na dowcip Druga na słodką blondi, bezradną i bezbronną, no mięknie od razu. Ale ostatnio nawet nam się zdarzało rozmawiać jak normalni ludzie Smile

Edwarda

mateola

Wiem, że trudno uwierzyć, ale my pokłóciliśmy się tylko raz. Przy czym kłótnia to dla nas raczej niekontrolowany wyrzut emocji bez oglądania sie na druga osobę, czy celowe ranienie, niż podniesiony głos.
Dało to nam sporo do myślenia. Doszliśmy do wniosku, że jeśli chcemy budować trwałe i szczęśliwe małżeństwo, musimy panować nad tym, jak wyrażamy te swoje emocje. Było to w czasach, kiedy jeszcze nie słyszało się o żadnej asertywności, tak, że byliśmy dość nowocześni, a nawet odkrywczy

Owszem, zdarza sie nam podniesiony głos, krzyk, nawet łzy (moje). Ale udało się nam uniknąc wzajemnego obrażania siebie, celowego krzywdzenia, choć znamy swoje achillesowe pięty... Bardzo to sobie cenię. Teraz, gdy nasze dzieci są już duże, doceniam to dodatkowo, bo one w takiej atmosferze wyrosły...
Zgadzam się z tym, co pisze Fiamma, Krajanna o mówieniu o swoich emocjach i uczuciach. Elementy sposobu Ganny też stosujemy

A kłótnia dotyczyła zwyczajów bożonarodzeniowych; w czyim domu są słuszne

I tak sie porobiło, że przez tydzień byliśmy w stanie wojny.

kajanna

Niania

kajanna

A to ciekawe. U mnie zawsze była grzybowa, a u mojego męża barszcz. Ja wolę grzybową, ale i tak wigilia zawsze u teściowej, więc nie mam nic do gadania. Yellow_Light_Colorz_PDT_04

No i u teściów jest zawsze istna rybna orgia, karp na trzy sposoby, śledziki, łee... Ja za rybami nie przepadam.
Ciekawe, jak to będzie wyglądać, jak bedziemy wspólną Wigilię urządzać.

mateola

kajanna

No to faktycznie przykra sytuacja...
Ja też się z takim zwyczajem nie spotkałam i chyba też byłabym zdziwiona i rozżalona, jakby mnie tak ktoś ustawił do pionu...

Edwarda

kajanna

Super, Edwarda! Bardzo się cieszę.
Czyli jednak nie uraziłaś "męskiej dumy" aż tak bardzo. Smile