..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

milunia

Dziewczyny, większość z Was ma już jakieś doświadczenia jeśli chodzi o zakup mieszkania...

Czy sytuacja mieszkaniowa w Polsce jest aż tak tragiczna? Czy żeby mieć własne 4 kąty trzeba zadłużać się do emerytury? Na prawdę całe dorosłe życie naznaczone jest spłata kredytu na mieszkanie? Czy posiadanie swojego mieszkania o średnim standardzie to przywilej zamożnych? Czy w Polsce na prawde perspektywy na przyszłość pod tym względem sa nieciekawe?

Mam wrażenie ze moja druga połówka widzi to wszystko w ciemnych barwach... Mięliśmy z tego powodu wiele sprzeczek. Ja bym chciała kiedys do Polski wrócić, a on ze tutaj jest tragedia i pracując w Polsce nigdy nie bedzie nas stac na mieszkanie... To ja się pytam kogo w takim razie stać?
Przy czym dla mojego męża "swoje mieszkanie" to spłacone mieszkanie...

Tomek

Wejdź sobie na jakiś serwis z ogłoszeniami dot. nieruchomości (gratka.pl czy allegro.pl) i sprawdź jakie są ceny mieszkań o odpowiednim dla Ciebie standardzie oraz w miejscowości, którą wybierasz. Banki teraz mniej chętnie udzielają kredytów, dobrze jest mieć wkład własny, umowę na czas nieokreślony, pracować w danym miejscu m.in. rok.

PS. Mieszkanie na prowincji będziesz pół dorosłego życia spłacać Kwadratowy

milunia

Nie pytam Was o ceny mieszkań ani warunki udzielania kredytów... Przeciez sama moge sobie to sprawdzić. Chciałabym skonfrontować potoczne wyobrażenia z Waszymi rzeczywistymi doświadczeniami. Skoro jest tak tragicznie, że mieszkanie na prowincji spłaca sie pół dorosłego zycia, to większość Polaków powinna mieć... no nie wiem depresje, a reszta uciec z kraju.

Karafka

no wlasnie miluniu i ciesz sie, ze jestes ta reszta ktora moze uciec

i to nie byle gdzie Cool

Frejda

Takie niestety są realia. Bierze się kredyt na kilkaset tysięcy i spłaca przez 30-40 lat.
Zawsze jest nadzieja, że się status podniesie i mieszkanie uda się spłacić szybciej.
Ja jednak uważam, że warto. No bo co innego zostaje? U rodziców? Teściów? Wynajem? To ostatnie zupełnie bez sensu. W naszym miasteczku koleżanka za wynajem 2 pokojowego mieszkania płaci więcej niż nas wynosi kredyt 3 pokojowego.

milunia

Frejda

abeba · Gość

Jak braliśmy kredyt wsyzstko wyglądało racjonalnie: ot, podpisujesz umowę, ustawiasz automatyczny przelew i zapominasz na 30 lat.
potem straciłam zatrudneinei po macierzyńskim, i przyszedł kryzys i CHF wzrósł z 2,2 do 3,2pln...
i teraz jednak strach. czuję się jak na beczce prochu.
Jak widzę kogos, kto odziedziczył po dziadkach/pociotkach to mnie skręca z zazdrości, że ma spokojną głowę.
Ale, przychylam sie do zdania Frejdy - i tak lepiej że mozna już mieszkać osobno.

Maria

W Irlandii jest tak samo, przy cenach (do zeszlego roku) 300.000 euro za 2 czasem 3 pokojowe mieszkanie ludzie tak samo zadluzaja sie na 30 lat.

milunia

Frejda

AnnaMaria

strzyga

Nie wszyscy spłacają. Ja wynajmuje, bo kredytu by mi nie dali.

No i takie samo pojęcie mam jak Frejda - nie płacisz - zabierają i tyle. A jak by się nie miało z czego spłacac, to można je np. wynając, żeby się samo /chociaż w jakiejś części spłacało/, a samemu wrócic do rodziców (jeśli jest taka możliwośc).

milunia

Zabierają i tyle... No a jeśli latami odkłada sie na tzw "wkład własny", nie mówiąc juz o tym co się wpakowało w mieszkanie - czasem samo urządzenie mieszkania to wydatek rzędu kilkunastu tysiecy.

Nie sądze że ludzie tak sobie mówią: ach najwyżej mi zabiorą.

strzyga

Ja myślę, że mówią po prostu "jakoś to będzie"; "jakoś damy radę", "nie ma innego wyjścia", "nie opłaca się inaczej" - biorąc kredyt na 100% nieruchomości, kiedy ja się tym interesowałam płaciło się mniej więcej tyle, co za wynajem mieszkania, więc w sumie nie było nic do stracenia.