..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

[Gitka]

Dokładnie klocia, wszystko się dzieje w jakimś celu, mimo, że czasem trudno nam to pojąć najważniejsze, żeby z każdej, nawet niekorzystnej sytuacji, wyciągnąć lekcje i móc ja wykorzystać w dobrym celu.

[Gitka]

Dziewczyny, chyba znam przyczynę naszych niepowodzeń. Wprawdzie czekam jeszcze na opinię lekarza, ale wynik prolaktyny wyszedł strasznie wysoki 82,21 ng/ml przy normie 4,79 - 23,30 ciekawe co mi na to powie moja GP w UK jak radzicie, gdzie powinnam zrobić?

[babajaga]

Właściwie to chyba dobra wiadomość, przynajmniej wiesz w jakim kierunku działać. Miejmy nadzieję, że jak już uregulujesz hormony to się uda!

[Polly]

Prolaktynę się dość łatwo zbija, więc myślę, że jesteście na dobrej drodze

[buba]

Rzeczywiście taki wynik zdecydowanie za wysoki, już koło 50 może blokować owulację (choć nie musi, u mnie nie blokowało), ale to jak najbardziej może być przyczyna niepowodzeń.
I dobrze, że już ją znacie!

[Gitka]

Dzięki Kobitki
Też myślę, że to w sumie nie najgorsza wiadomość, przynajmniej wiem co może być przyczyną Zobaczymy jakie będą wyniki innych hormonów, mam nadzieję, że uda mi się na nie namówić moją GP.
Podobno może być tak, że prolaktyna zmniejsz poziom progesteronu. Wiecie coś na ten temat?

[koszatniczka]

Dziewczyny - trzymam kciuki za was wszystkie!
I za te które już nie mogą znieść czekania, i za te które podchodzą na luzie, szczególnie za te które szukają przyczyn a tez za te które które szukają sensu w tym wszystkim

Ja sie wypisuję, kończymy starania, trudno nie wyszło, trzeba będzie do tematu wrócić później

[buba]

Koszatniczko, naprawdę?
A to tak raczej dla odpoczęcia psychicznego, czy macie jakieś plany zawodowe?
(jeśli nie chcesz nie odpowiadaj)

[koszatniczka]

ogółem

buba myśmy się tak trochę starali przez przyzwoitość, trochę też lato i wiosna pewnie miały w tym udział ale szczerze mówiąc to żyjemy tymczasowo, mało stabilizacji i stąd ta decyzja.
Ja się rozgrzeszam - próbowałam, nie wyszło - no a na razie stres byłby większy niż radość z potomka

w sumie nawet nie spodziewałam się jak bardzo mi ulży

[buba]

Koszatniczko, skoro ulga, to widać dobra decyzja, że dajecie sobie na wstrzymanie.
Każdy ma swój czas, nie ma co na siłę przyspieszać.
U nas w sumie pewnie za niedługo pojawi się temat, bo M. jest bardziej nakręcony na dziecko niż ja (ja niby też, szczególnie kiedyś byłam baardzo, chyba mi trochę minęło, boję się tak po prostu, za dużo się naoglądałam porodów, cierpienia z tym związanego)...
Tylko, że u nas tak rozsądkowo to jeszcze z 2-3 lata nie powinniśmy się decydować, ale z takiego biologicznego punktu widzenia to będzie dobry moment...
No i nie wiem, po prostu mam w głowie cały czas, że moja mama chciała dokończyć pewne zawodowe etapy w życiu, a jak już skończyła, to się tego dziecka doczekać nie mogła.
Truuuudne sprawy.

[Justek]

Jak już jakiś czas temu była tu rozmowa że na dziecko nigdy nie jest dobry moment, tzn. zawsze znajdzie się coś na "nie". To po prostu trzeba czuć w sercu! Wierzę że nadejdzie dla Was TEN moment

[turante]

Koszatniczko, w takim razie życzę stabilizacji (oczywiście jeśli tego pragniecie)
Cieszcie się sobą i żyjcie szczęśliwie, ale powróćcie tu jeszcze kiedyś (mam nadzieję, że mnie już tu nie będzie )

PS. starania przez 'przyzwoitość' ? ciekawe...

[Polly]

Justek, też pamiętam tą rozmowę, nigdy nie ma idealnego czasu

Kosztaniczko, jeśli stres byłby rzeczywiście większy niż radość, to znaczy, że podjęliście dobrą decyzję

[lisc]

tak, z jednej strony 'dobry czas' rozumiany jako własny kąt, stabilna praca... z drugiej taka gotowość psychiczna, ciężar tej decyzji bez odwrotu na całe życie! i duże zmiany... wtedy myślę, że może lepiej jest wpaść i nie mieć takich rozkmin Dlaczego, niektóre kobiety mają naturalną wielką potrzebę i zaraz po ślubie starania... ja też często sobie wyobrażam maluszka z nami, często rozmawiamy z Mężem (on jest bardziej gotowy niż ja) ale po chwili "wracam na ziemię"....

Koszatniczko, wszystko w odpowiednim momencie

[koszatniczka]

dzięki za dobre słowo

miałam tu kiedyś rozkminy dotyczące dziecka, czułam się nie w porządku jakiś czas - że nie staramy się, że to nie po katolicku (chyba za dużo Terlika sie nasłuchałam)
Ale nie udało się, w dodatku mieliśmy mało przyjemny falstart, a poza tym zaraz znów zmiana miejsca, znów przeprowadzka, znów niepewność czy będzie praca...

Jasne, to wszystko też było przedtem, ale teraz patrzymy bardziej na "nie"

hm, a do tego minęła mi "faza" na dziecko. No nie chcę, a jak mam płodne to też nie chcę seksu

Wcześniej było inaczej, normalnie to chyba u mnie zależy tez od pory roku