..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

kukułka

my też zaczynając starania sie nie nastawialismy że to będzie od razu. Nastawialismy sie na rok,pół roku w najlepszym wypadku. Tak przy pierwszym jak i przy drugim dziecku.

buba

Coś mi się wydaje, że też nie będę się nastawiać, że uda się od razu.
Za dużo słyszę o różnych problemach, a jednocześnie zazdroszczę tym, którym udało się w 1-3 cyklu.
Chyba kiedy bardzo się już pragnie tego dziecka (a kiedy ja będę się w końcu starać, to będzie silne pragnienie od kilku lat o ile nic się nie zmieni) i boję się, że gdy już w końcu perspektywa maleństwa będzie tak bliska, okaże się, że znów nie wiadomo kiedy i czy w ogóle...

Smużka

Kolejny dowod na to, ze ludzie sa rozni i nie da sie kazdego wepchnac w ten sam schemat.

Poza tym, gdybym ja wierzyla, ze uda sie od razu, to nie zaczynalibysmy 4 mies przed slubem. Tyljo spokojnie bysmy poczekali do maja. Wiedzialam, ze sie nie uda od razu, dlatego wolalam dac sobie troche zapasu.
A teraz po prostu nie mam siły. Widocznie nie jestem taka genialna jak Wy, zeby sie cieszyc staraniami. Zreszta my wczesniej nie mielismy zadnych ograniczen w seksie, wiec okres staran nic nie zmienil, nie dal nam wiecej swobody, ani nic takiego.

Aglaia

Smużka

Ej, kolezanka z watku obok oczekuje, ze sie uda od razu, wiec sa takie przypadki. A o brak zdrowych zmyslow tak od razu bym jej nie posadzala. Sa różne poziomy cierpliwości. Wesoly

Powiem Wam, że bez presji starań moje życie jest piękniejsze. Dziś już 15dc, więc pewnie po owulacji..
Poranne przytulaski (prawdziwe, bo powypaczały się ostatnio pojęcia i już nie wiem, jak mam napisać, żeby było wiadomo, że o kontakt ciał chodzi, nie o seks!!).. Więc nasze przytulaski na dzień dobry w połączeniu z porannym wzwodem, skończyły się całkiem fajnym szybkim seksikiem, bez stresu i presji, że trzeba... Bo nie trzeba już było.

Hikari

Smużka, takie podejście, że "nie trzeba" powinno towarzyszyć zawsze.

Szkoda, że nawet nie obserwując się człowiek wie, który dzień cyklu ma itd... szkoda, że nie można mieć na jakiś czas "amnezji cyklowej" i zapomnieć o wszystkim, co się wie o płodności, dniach niepłodnych etc.

Smużka

No szkoda...

Tymczasem zrobilam spontaniczną głupotę.
Poszłam do lecznicy ostrzyc pieska, a wróciłam ze szczurem!
Cudny jest! Ma 6 miesiecy. Zabrany z zoologa, bo za stary na zwierzątko domowe i w tym wieku to raczej na karmę by go kupili (bo ładny, tłusty). Standardowa sierść i uszka. Umaszczenie kapturowe, blue agouti. Piękny i bardzo spokojny.
Jak się nie dogada z moimi albinosami, to go odniosę do lecznicy. Obiecałam się zdecydować w ciągu kilku dni. Wesoly

Moje postanowienie wycofywania się ze szczurów wzięło w łeb!
Nazwałabym go Hubert, ale to mało pasuje do moich papieskich imion. Był jakiś Hubert wśród papieży? Mruga

Hikari

Hubert z Leodium – katolicki patron myśliwych

Oraz to
[link widoczny dla zalogowanych]

kukułka

słysząłam dziś w radiu i pomyślalam o Tobie, Smuzko (zwlaszcza przy tym "z nadzieją Ci bardziej do twarzy")
http://www.youtube.com/watch?v=y-cHHNEYze8

Lenka28

Smużko chyba jesteś na tym zakręcie staraniowym co ja bylam kiedys... i jak sobie cąlkowicie odpuścilam, przestałam traktować sex jako obowiazek, tylko czerpaliśmy z niego przyjemność to się udało...życzę Ci tego samego. Spontanicznego seksu z przyjemności nie z musu:)

Smużka

ech.. Nie wiem.

I oddaję jednak tego szczuraska.
Moje białe strasznie go leją. Już jest cały w dziurach, żal patrzeć..

elusiaczek

Zastanawiałam się ostatnio, czy są tu osoby starające się, u których nie stwierdzono żadnej możliwej przyczyny problemów a i tak się nie udaje? Bo dożo się słyszy że nie tak łatwo zajść w ciążę, ale z tego co tu czytam, u wielu z Was coś się znalazło - albo niedrożne jajowody, albo u męża problemy, albo jeszcze coś innego.

Smużka

Nie mam pojęcia. Też jestem ciekawa.
Moje 4 bliskie koleżanki zaszły w ciąże w ciągu 1-3 cykli (jedna z nich zaszła tak szybko w każdą z 3 ciąż).

Aglaia

maybe

A ja wiem, że jak zajdę w ciąże to będzie cud. Bo jeszcze po ponad roku czasu nic nie zrobiłam ku temu aby sprawdzić co z nami jest nie tak (oprócz badania męża). Nie byłam na badaniu hormonów, prolaktynie, monitoringu owulacji, mój mąż nie stara się w ogóle o to żeby nasienie się poprawiło. Jednym słowem LETARG. Ale cóż. Takie jest życie. W podświadomości mam chyba nadzieje, ze skoro tyle osób wokół mnie wpadło to czemu ja nie? Dziwnie to brzmi, ale to prawda. Modlę się do Jana Pawła II i czekam na rezultaty. I tym czekaniem zabijam kolejny możliwy cykl szans... ale nie robię też badań, bo boję się cholernie HSG i laparoskopii. Chyba na te badania nigdy się nie zdecyduję...